Jeżeli jeden ze zwolenników przeciwnej opcji okazał się niegodziwcem, to znaczy, że wszyscy są tacy. Jeżeli ktoś ma zdradziecką mordę, to nie tylko należy do elementu animalnego, ale nie ma też racji, cokolwiek powie. Chyba że jego wypowiedź będzie zgodna z tym, co ostatnio wyraził Prezes. Ostatnio, bo poprzednie preześne stwierdzenia mogły być całkowicie odmienne.
Tak to wygląda w dobrozmiennej propagandzie i ma swoje skutki. Kiedy bowiem Polska miała być w ruinie, istniało prawdopodobieństwo, że nowa ekipa uruchomi jakieś rezerwy i w pojęciu cyników albo mądrych inaczej warto było na nią głosować, bo mogła coś dodać niezależnie od stanu gospodarki. Stało się, rozdzielono 500+. I było lepiej!
Teraz już nie ma na to szans. Wyczuwa to każdy, chociażby wysłuchując słownej ekwilibrystyki wyrazicieli dobrej zmiany. Jeżeli więc po PO i PSL-u została ruina, to co jest teraz?
Nic dziwnego, że konkurenci dobrozmieńców zaczynają brać górę, chociażby wskazując rzeczywisty stan rzekomo zrównoważonego budżetu. Ich argumentacja napotyka na ataki, bo nie odpowiada stwierdzeniom tych, co to dla przyznania sobie nieomylności nazwali się biało-czerwoną drużyną. W rytualne jednak uzasadnienie racji wielu nie już wierzy, nawet wbrew jakimś przyszłym czternastym i piętnastym pensjom emerytów, już teraz dręczonych wzrostem cen. Wystarczyło przecież tylko zapobiec inflacji.
No i taki jest właśnie los ideologii. Jej twórca typuje środowisko zdolne do wiary w realność jedynie słusznej recepty na szczęście i pomyślność. Kiedy jednak przepis traci swe walory, nie można go porzucić, bo to oznacza odrzucenie całej “nauki”, a ta jest niepodważalna. Odstępuje więc od niej “wiaruchna”, pozostawiając guru na lodzie. Czyli ujawnia się bomba, którą każda ideologia zawsze, własnoręcznie rzec by można, pod siebie podkłada.
W potocznym języku mówi się, że przesadzili. A każda przesada łatwo konkuruje z najgorszym z błędów. Skutki więc będą niebawem. Fatalne nie tylko dla dobrej zmiany.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz