Panika

Prezes ma pełne gacie (Donald Tusk).

Kaczyński zostaje sam. Amerykanie nie zaakceptują żadnych siłowych rozwiązań problemu wyborczego. Nie zadziałały rozpowszechniane przez PiS-owską propagandę strachy przed Unią, imigrantami, osobami LGBT i cyklistami, a tłuste koty coraz trudniej ukryć. 

Nie ma już szans na jakiś nowy przekop, stocznię, CPK a nawet mieszkania za grosze. O fabryce samochodów w Górach Izerskich nie ma już co mówić. Spin doktorzy PiS-u się publicznie obrzucają inwektywami. Zarzucają sobie ciągnięcie partii w dół. NCBiR jest nadal eksploatowany przez opozycję.

Nie działa bowiem przykrywanie jednych afer kolejnymi. Wprawdzie jeszcze jakoś dają się uwieść ludzie, którzy siedzą w propagandowej bańce PiS-u i czują się tam bezpiecznie, ale rzeczywistość jest wysoce natrętna. Szczególnie inflacja jest niebezpieczna. Lud, również ten ciemny od niej cierpi i zaczyna się budzić.  

Teraz więc próbuje się skłonić jakoś kler do łaskawości poprzez brawurę partyjnych integrystów, ale i to nie działa. Kościół nie trzyma z przegrywającymi. Poza tym ma własne kłopoty, związane z ujawnianiem coraz nowych skandali z udziałem duchownych. 

Dlatego w kampanii wyborczej obok pojednania z Ziobrą ma też paść pytanie o opłacalność Polexitu. 

Tadeusz Cymański już wybrał. Przechodzi do PiS-u. Najwyraźniej robi to w przewidywaniu marnego losu ziobrystów po wyborach. Trudno się dziwić. Kaczyści jednak pozostaną w Sejmie nawet bez poparcia Zbigniewa Ziobry. On nie.

Donald Tusk zaś święci kolejne triumfy po wiecu w Poznaniu. Tam znowu padło ślubowanie, zwyciężymy, rozliczymy, naprawimy i pojednamy. W obliczu wyborczej klęski Prezes traci więc spokój i nawołuje totumfackich do pracy. Tylko oni poza gadaniem niczego nie potrafią. Tak się kończy żądza pochlebstw i otaczanie się oportunistami.  

Mobilizacja zaś nieudaczników do niczego konstruktywnego nikogo dotąd nie doprowadziła. PiS i tu nie będzie pionierem. 

Nic dziwnego, że w wielkopolskiej gwarze konkluzja brzmi fatalnie.