Równoważność

 Na rysunku Henryka Sawki widać zebranych zwolenników, którzy krzyczą - Będziesz wsadzał, będziesz wsadzał. Słuchający ich z trybuny  Prezes się raduje.

Media kontrolowane przez PiS pokazywały jakiś wydumany świat równoległy. W dodatku na wyborcze spotkania przywożono publiczność. Miejscowych zaś uczestników wpuszczano po sprawdzeniu, czy niewczesnymi uwagami nie narobią kłopotów. Łatwo więc było o wywołanie wrażenia spontanicznego aplauzu dla głosicieli dobrej zmiany. To zaś wzmaga u widzów potrzebę pozostawania w zgodzie z dominującymi przekonaniami. W zamian bowiem, na wypadek takiej potrzeby, można oczekiwać solidarności od ich wyrazicieli.

Imigranci są postrzegani jako zagrożenie głównie tam, gdzie ich wsparcie może odebrać zasiłki miejscowym potrzebującym. Przyznawanie zaś równouprawnienia własnym odmieńcom seksualnym lub nawet weganom, ba, kobietom może grozić odebraniem prestiżu profitentom dotychczasowego zwyczaju. Tam więc, gdzie słabsza gospodarka wchłania mniejszą liczbę pracobiorców, gdzie PiS bardziej zmonopolizował media, populiści mają przewagę.

Nowa władza musi więc wspierać zacieranie różnic między metropolią i prowincją. Dotyczy to nie tylko infrastruktury, ale też gospodarki. O dostępie do odpolitycznionerj informacji nie ma już co wspominać. 

Bieda bowiem i obawa przed zepchnięciem na margines jest znakomitym pokarmem dla populizmu.