Kreatorstwo

 Specjaliści od ładu, który szyderczo chyba nazwali polskim, pobrali za duże podatki. Po roku zwrócili nadwyżkę, wedle wartości nominalnej, która tymczasem realnie straciła ponad dziesięć procent.

Mimo to chwalą się „podatkowym cudem”. Ba, napisali tak na billboardach, które oczywiście opłacili pieniędzmi z danin. Konkurują one z samochwalczymi klipami, pokazującymi na przykład różnicę między niegdysiejszymi, dramatycznymi jakoby drogami dzieci do szkoły, a wspaniałymi obecnymi, które nam podarowali rzekomo.

Ocierają się o „polnische Wirtschaft”. To eufemizm, powstały w XVIII wieku w Saksonii, z którą dzieliliśmy króla. Przed elekcją zaprzysiągł zachowanie szlacheckich przywilejów. Dzięki nim niemoc państwa wobec ościennych potęg i nędza pańszczyźnianych „pracowitych” kontrastowała z rozpasaniem „urodzonych”i intrygami magnackich koterii.

Teraz mamy kłótnię z Brukselą, rosnący margines biedy i wojny na górze. Jubileusz przystąpienia do Unii jest w ustach najważniejszych urzędników jedynie przynależnością do struktur euroatlantyckich, gwarantujących bezpieczeństwo. Chociaż dodano też łaskawie, że „wszyscy wiedzą, jakie korzyści przynosi przynależność do Unii Europejskiej”.

Od zawsze populistyczne ugrupowania polityczne  w rozdawnictwie upatrują pożądanego stylu gospodarki. Najgorliwsze obiecują wyłącznie swoim zwolennikom status zbiorowego dyktatora albo suwerena. Dostarczają im zaś przede wszystkim ust do spożywania owoców swojej polityki.

Konsumpcja za pożyczki była też podstawą obecnego rzekomego „cudu gospodarczego”. Nie będzie więc łatwo pozbyć się pokusy jej zachowania, nawet jak będzie iluzoryczna. Może jednak wreszcie wszyscy zrozumiemy, że z pustego nawet Salomon…

Nadchodzące wybory pokażą, czy pozbyliśmy się osiemnastowiecznego obyczaju. Po polsku określa go współczesne przysłowie: za króla Sasa jedz, pij i popuszczaj pasa. Brzmi nęcąco.