Ryzyko

 Dziennikarze się dziwią, że Prezes poszedł tak daleko, mianując kandydata obywatelskiego. Zbyt wiele bowiem temu przeszkadzało, możliwa odmowa certyfikatu ABW, zajęcia w sopockim Grandzie, kawalerka, ustawki, uzależnienie, znajomości. Jest w czym wybierać, a sprawując władzę, musiało się wiedzieć o wielu tych sprawach.

Można pomyśleć, że w ten sposób Prezes bierze odwet na społeczeństwie, od którego, jak powiadał, stale doznawał, a to inwigilacji, mowy nienawiści, odtrącenia wreszcie. Wszak uparcie tak kreował rzeczywistość. Teraz mógłby powiedzieć, że jego szykanowali, a wybierają kogoś, o kim jeszcze gorzej się mówi. Kim więc są?

Można by takiemu twierdzeniu przeczyć, bo to tylko domniemanie. Już jednak Carl Jung twierdził, że nienawidzi się tych, którzy nie zaznają obaw, gnębiących nienawidzącego. Rzecz więc nie jest aż tak bardzo nieprawdopodobna. 

Jest też podobnie absurdalna jak samo mianowanie niewygodnego kandydata. Wszak jego ewentualna wygrana ciągnie za sobą ryzyko izolacji Polski, zepchnięcie nas w polityczny ostracyzm.