Liczba wyświetleń w zeszłym tygodniu

sobota, 22 grudnia 2018

Powtórki

Nie powinno się stawiać Rumunii w jednym szeregu z Polską i Węgrami, wobec których toczy się postępowanie na podstawie art. 7 ze względu na zagrożenie praworządności i kanonów wartości Unii Europejskiej” [Viorica Dancila. Premier Rumunii].
Przedsiębiorstwo ma produkować i trwać. To jego cele. Aby je osiągnąć musi mieć kapitał, technologię i robotników. Pracuje dla pomyślności odbiorców, regionu i państwa, dając pracę i dostarczając stosownych dóbr. Całością zawiaduje przedsiębiorca, budujący strategię przetrwania. Ta zaś zasadza się na dążeniu do wypracowania zysku, który zapewni firmie środki na inwestycje, innowacje i opłacenie zainwestowanego w nią kapitału. Tak to ujmuje Józef Bocheński i nie da się tu czegokolwiek dodać. Ale także ująć.
Kiedy więc właściciel wymaga od szefa przedsiębiorstwa, aby obok produkowania zajmowało się ono jeszcze czym innym, godzi w jego istotę. Ogranicza mu bowiem możliwości realizacji celu. Poważnym też grzechem właściciela przeciwko własnym interesom jest zmuszanie przedsiębiorcy, aby sprzedawał produkty poniżej ceny rynkowej, czyli poniżej ich rzeczywistej wartości.
U nas dotyczy to głównie paliw, które już podczas poprzednich rządów popadały w drożyznę. Zdaniem Prezesa powinny być wtedy zwolnione od akcyzy i przez państwowe koncerny oferowane po niższych cenach od rynkowych, aby do tego samego zmusić ich prywatnych konkurentów. Teraz, jak usłyszeliśmy wczoraj, zmaleje akcyza na węgiel, energetycy dostaną dopłaty z handlu prawami do emisji (ze środków przeznaczonych na odchodzenie od brudnych paliw) i będą oszczędzać (przedtem byli rozrzutni?) dzięki czemu na razie nie wzrosną ceny prądu.
Ograniczeniem zdolności przetrwania przedsiębiorstw energetycznych jest zmuszanie ich zarządów do nabywania nierentownych kopalń, aby je utrzymywać. Chociaż nawet przymus umieszczania niepotrzebnych reklam w wybranych publikatorach ma tu negatywne znaczenie. Należy też do tego zatrudnianie różnego rodzaju niedouczonych szwagrów, pociotków i innych znajomków polityków na intratnych stanowiskach.
W sumie więc wyłania się z tego wszystkiego pesymistyczny obraz naszej renacjonalizowanej przedsiębiorczości, która do momentu wyczerpania rezerw może jeszcze pokrywać cudze koszta, ale potem? Tak zarządzane firmy są narażane na los “majątku narodowego”, pozostawionego po sobie przez komunistów, nie doinwestowanego czyli przestarzałego, energochłonnego, niezdolnego do przetrwania w warunkach rynkowych.
Nie tylko więc ignorujemy unijne wartości. Zamieniamy nasz kompleks paliwowo energetyczny w politycznie zarządzany, techniczny skansen, zależny coraz bardziej od importu węgla. Nic przeto dziwnego, że w kolejności dziobania jesteśmy teraz na bardzo niskim miejscu w Europie.

piątek, 21 grudnia 2018

Totemizm

Media donoszą, że wedle części nowo wybranego zarządu województwa świętokrzyskiego logo kielecczyzny powinno wyrażać treści katolickie, a nie przedstawiać czarownicy na miotle.
Tkwi w tym problem polskiego katolicyzmu, który już w latach trzydziestych ubiegłego wieku opisał Józef Bocheński. Wychodząc z bergsonowskiej analizy religii zaliczył on większość Polaków do statycznej części chrześcijan, przedkładających obrzędy i symbole religii ponad jej wartości, które są treścią wiary wyznawców dynamicznych.
Postępujące zeświecczenie społeczeństw jest wynikiem sprzeczności między dogmatami, ukształtowanymi tysiące lat temu a współczesną wiedzą o świecie. Dynamicznie wyznawana religia ewoluowała więc w prawa człowieka, normy prawne i etyczne tudzież tolerancję stanowiące teraz fundament cywilizacji Zachodu, podobnie jak wcześniej było nim chrześcijaństwo. Statyczne pojmowanie wiary chcąc nie chcąc stanęło tym samym bliżej fundamentalizmu, łatwo popadającego w sprzeczność z samą istotą nauki Jezusa. Stąd bowiem już tylko krok do nienawiści wobec odmieńców.
Nietolerancyjna ideologia, wszędzie upatrująca knowań i niestety skupiona głównie na tępieniu wszystkiego, czego nie potrafi objąć, jest również ponura. Żart jest jej obcy, szczególnie wtedy, gdy dotyka symboli. Tymczasem rzeczywistość bezlitośnie odtrąca namaszczenie.
Ma to zaskakujące efekty. Jedną z ofiar statycznego kultywowania wiary ma właśnie paść zabawnie wystylizowana wiedźma na miotle, udająca się na Łysą Górę, gdzie jak głosi ludowa legenda, czarownice odbywały swoje konwentykle.
Logo województwa nie służy temu, aby je czcić, a temu, aby budziło sympatię do swego regionu. Nie może przeto być czymś w rodzaju maczugi na inaczej myślących, niż jego twórcy. Zarówno zaś żart jak i legenda są właściwie rozumiane przez większość mieszkańców regionu, niezależnie od dzielących ich różnic światopoglądowych.
Dlatego sympatyczna wiedźma ze świętokrzyskiego logo niezawodnie powróci, nawet jak się ją teraz nowym władzom województwa uda zastąpić innym znakiem. Na razie jednak mamy charakterystyczny element, wspomagający dyskusję o istocie politycznych problemów współczesnej Polski. Mało sympatyczny.

czwartek, 20 grudnia 2018

Rozwiązłość

PiS rozważa przyspieszone wybory na wiosnę. Dlatego jest tak cicho o przyszłorocznym budżecie. Rzecz w tym, aby niekorzystne orzeczenia TSUE nie zapadły przed wyborami parlamentarnymi, bo nie dość, że trzeba by się było do nich stosować, to jeszcze dadzą paliwo propagandzie opozycyjnej.
Stąd nakaz milczenia (znowu chyba nie uzgodniony z prezydentem) został nałożony na najbardziej zaangażowanych eksponentów partii i coraz gorliwiej zapewnia się, że żadnych podwyżek energii od stycznia nie będzie. Mielibyśmy do czynienia z przyspieszonym procesem degrengolady ideologii, przerobionym przez Gierka w 1976 roku.
Ponieważ jednak podwyżki muszą być, bo wymaga tego Prawo Energetyczne – rosną koszta – należałoby się spodziewać wzrostu cen prądu w kwietniu, po przyspieszonych wyborach. Przemawia też za tym konieczność modernizowania infrastruktury tudzież obawa przed skumulowaniem się wszystkich czynników cenotwórczych w przyszłym roku. To zaś niewątpliwie będzie skutkowało przeniesieniem aury niegdysiejszego Lublina i obecnego Budapesztu do Warszawy – oglądamy przecież nasilające się demonstracje Węgrów, przymuszanych do wydłużania czasu pracy.
Alternatywą jest pewne przegranie przez PiS wyborów parlamentarnych, przeprowadzonych w normalnym czasie i pełne ulgi obserwowanie jak obecna opozycja po wyborczym zwycięstwie radzi sobie z piwem, którego nawarzyli jedynie słuszni ekonomiści.
Dlatego Prezes się waha przed podjęciem decyzji. Jeżeli się teraz zgodzi na przyspieszenie wyborów, już nie doścignie Platformy, która jednak rządziła dwie pełne kadencje. Skądinąd wiadomo, że takie wydawałoby się bez znaczenia rzeczy bardzo ważą w PiS-owskiej propagandzie.
Opozycja nie jest jeszcze gotowa do wcześniejszych wyborów i to by inspirowało PiS do szybkiego rozwiązania parlamentu. Aliści dla konkurencyjnych ugrupowań musi być również atrakcyjna myśl o tym, że sprawiedliwi by się sami musieli zmierzyć ze skutkami swoich rządów, tracąc wszelkie szanse na odrodzenie w przyszłości. Skoro bowiem władza lubi gorące kartofle, niechże je sobie bierze.
Ciekawie się zatem zapowiada przyszłość i to nie tylko z powodu prezydenckiej mimiki, jaką nam głowa państwa niewątpliwie zaprezentuje w momencie ogłaszania rozwiązania Sejmu. Przecież dopełnienie sprawiedliwości poprzez trwałe opuszczenie sceny politycznej przez sprawców nie tylko utraty wizerunku Polaków, ale i drożyzny, też ma niezaprzeczalny walor.

środa, 19 grudnia 2018

Lumpeneria

Żyjemy w epoce “fuck you”, czy przekleństwa były od zawsze? Taki problem postawili sobie filozofowie, Julienne Flory z Francji i Jan Skudlarek z Niemiec. Jak zauważają w całym świecie wulgaryzmami w sferze publicznej posługują się głównie prawicowi populiści, lżąc oponentów bez oglądania się na formy towarzyskie. Dają tym wyraz swemu wstrętowi do politycznej poprawności. Obelgi bowiem zastępują argumenty, rozładowują napięcie, unicestwiają najbardziej kompetentnego adwersarza.
Trudno tym twierdzeniom cokolwiek zarzucić, mimo że rzeczywiście przeklinanie od zawsze dawało namiastkę odwetu nad przeciwnikami, których się inaczej nie dało pokonać. Na przykład ciężkiego przedmiotu, spadającego na palce nóg. U nas od czasu komuny bardzo się upowszechniły polityczne niepoprawności. “A na drzewach zamiast liści będą wisieć komuniści”, to przecież wielopokoleniowy wierszyk.
Rzecz nabrała tempa od czasu “wojny na górze”. Jej inicjatorzy dotąd zresztą nie zawarli pokoju. Zmieniali tylko przeciwników i zaplecze, zawsze jednak stając na czele niezadowolonych, których pobudzali do gniewu wyzwiskami, miotanymi pod adresem adwersarzy.
Najpierw więc wrogami byli komuniści, nie, nie ci rzeczywiści. Ci rzekomo zagnieżdżeni w strukturach Unii Wolności. Potem stali się nimi mniemani aferzyści, podobno wyhodowani w cieniu “grubej kreski” przy pomocy “zmowy okrągłostołowej”. Teraz jest nim Donald Tusk, który zastąpił Lecha Wałęsę i na dodatek towarzyszy mu cały element animalny, znaczony zdradzieckimi mordami, co jest powodem jego przynależności do gorszego sortu. Chyba jednak nie zamordowali oni już nikogo, bo o zamachu smoleńskim nie ma jakoś mowy.
Zawsze stosowano obelgi w dyskusjach z tymi, którzy prezentowali argumenty niemożliwe do zbicia. Tylko taki sposób komunikacji dociera do osobników rutynowo używających przekleństw. Wszystkie inne sformułowania są dla nich niesłyszalne, podobnie jak muzyka klasyczna dla większości miłośników heavy metalu.
Tyle tylko, że na początku u nas w obiegu publicznym były inwektywy, wynikające z politycznych preferencji, przypisywanych adwersarzom. Potem przeistoczyły się w mało zaszczytne metafory, aby skończyć wreszcie na ruganiu bliskim tego “pa matieri”.
Powstaje pytanie, czy przy zastosowaniu tradycyjnego słownictwa jest możliwe przekonanie tych, którzy się rutynowo posługują obelgami? Zwłaszcza że jak się okazuje problem wykracza poza granice Polski i trapi cywilizowany świat. Kiedy w dodatku wynika z możliwości Internetu, czyli upowszechnienia głosów tych, którzy przedtem byli słabo słyszalni albo lekceważeni z powodu przynależności do plemienia Marchołta, który jak wiadomo był gruby i sprośny.
Wydaje się, że nie. Bardziej przekonujące będą fakty. Na przykład afery, bizantyjska pycha nuworyszów, wyniesionych na najwyższe stanowiska dzięki głosom koneserów obelg. Wreszcie groźba wprowadzenia czegoś w rodzaju moskiewskiego zamordyzmu, który na powrót zepchnie “głupi polski lud” na jego miejsce. Przecież wiadomo, że nigdy nie zasiądzie on w limuzynach przekraczających zakazy, seicenta i takie tam bzdety. Zawsze więc będzie musiał zazdrościć.
Dlatego Polska może się stać początkiem cywilizowania się polityki, w której jednak obelgi pozostaną, bo “gorszy pieniądz wypiera lepszy”. Nasi prawicowi populiści także w tym się mylą, że nasz lud jest głupi. Nie jest, nawet jak obyczaje ma grube.

wtorek, 18 grudnia 2018

Elitarność

Likwidacja zakazu handlu w niedzielę, to hasło wyborcze, które Ryszard Petru zaproponował całej opozycji. Pomysł, który rzeczywiście łączy przytomnych Polaków. Przecież zamykanie sklepów z przyczyn ideologicznych jest nie tylko niemądre, uciążliwe, ale wzmaga inflację, utrudniając obieg pieniędzy. Aliści niepotrzebnie się chyba trudził wymyślaniem hasła.
Najbliższe bowiem wybory do Parlamentu Europejskiego będą plebiscytem, w którym do konkursu staną kandydaci proeuropejskich formacji przeciw wrogom Brukseli. Wspaniałej zmianie nie pomoże jej nagły euroentuzjazm. Wszyscy doskonale pamiętają wyprowadzenie unijnych flag z URM-u, unijną szmatę i wyimagowaną wspólnotę, z której nic dla nas nie wynika. Najważniejszy więc element, wspólny dla Polaków, rozumiejących istotę bezpieczeństwa państwa, położonego na styku Unii i WNP tworzy stosunek do Zachodu.
Podobnie zresztą będzie i podczas wyborów parlamentarnych. Opozycja na pewno wyciągnie na światło dzienne wszystkie przepychanki z Brukselą. Znowu trzeba będzie chować najgłośniejszych krzykaczy, a bez ich obelg miotanych na opozycję, zagranicę, uchodźców PiS jest niesłyszalny.
Więcej, jako taki jest również nieprzydatny dla ojca dyrektora. Traci przecież sens obciążanie się przegranym aliantem, który w dodatku dla uzyskania poklasku odsunął już od rządowych stanowisk najwierniejszych z wiernych eksponentów Torunia, mimo że pokazują Europie, jak się im wspaniale żyje. Nigdzie przecież w Europie nikogo nie wożą na weekend kolumny wściekle pędzących, luksusowych samochodów. Może poza państwami WNP właśnie.
Pozwolenie zaś na niedzielny handel stanie się konieczne, chociażby dla złagodzenia kryzysu, stojącego u bram. Halina bowiem, którą wymyślił niegdyś Tadeusz Cymański będzie bardziej skłonna do tego aby rodzinie zaoferować większe dochody, zamiast coniedzielnej nudy. 

poniedziałek, 17 grudnia 2018

Konwertyci

Idą wybory. Propaganda ma złagodnieć, wypowiedzi polityków PiS mają być przez partię monitorowane. O Antonim Macierewiczu głucho, Krystyna Pawłowicz oświadcza nawet, że w ogóle odchodzi z polityki. Nie zaproszono jej na sobotnią konwencję partii.
Tylko Prezesa nie mogą powstrzymać. Po staremu więc wchodzi na sejmową trybunę bez żadnego trybu (nam się to po prostu należy) i oskarża opozycję jak zawsze. Polaków zdumiewa przekonaniem o wyłącznej zdolności swojej formacji do zapewnienia im dobrobytu - za dziesięć lat na poziomie Portugalii. O elektromobilności wprawdzie ani słowa, ale “śmieszy, tumani i przestrasza”.
Prezentuje więc dobrą ocenę przyszłości. Ukryty pod dotacjami wzrost cen prądu powróci przecież w przyszłym roku z powiększoną mocą. Wtedy już będą one co najmniej podwójne i nie da się ich ukryć. Aliści to już będzie problem następców, na których będzie można wieszać psy z powodu drogiej energii, podając za przykład własną skuteczność w trzymaniu drożyzny w ryzach.
Podobnie przecież było z wzrostem gospodarczym w latach 2005 - 2007. Poprzednicy przygotowywali do niego grunt. PiS mógł się chwalić wzrostem gospodarczym, aliści wskutek zużycia rezerw w przededniu światowego kryzysu byliśmy właściwie skazani na krach. Ba, ratunkowe posunięcia rządzącego potem PO, które uczyniły z nas jednak zieloną wyspę, stały się powodem zajadłej krytyki Prezesa. Także współczesny tym zdarzeniom doradca prezydenta Kaczyńskiego uznał je za błąd.
Najwyraźniej część obozu władzy buduje już własną opozycyjną narrację. Prezes więc nie odmawia sobie radości czerpanej z łajania konkurentów. Pisofilscy zapaleńcy wierzą jeszcze jednak w wyborcze zwycięstwo. Ich zatem propaganda znowu jest prowadzona kosztem popularności najbardziej typowych eksponentów, w tym nawet konsekwentnego głosiciela zamachu smoleńskiego, nie mówiąc o niezłomnej wyrazicielce, twórczyni pojęcia “unijnej szmaty”.
Paryż wart jest mszy, mówił hugenocki a po apostazji katolicki król Francji, zamordowany potem pilnikiem. Oportunizm zawsze miał krótkie nóżki. O tym jednak we wspaniałej już zmianie tylko Prezes zdaje się pamiętać.

niedziela, 16 grudnia 2018

Gacioki

Konwencja PiS-u w meandrach. Z jednej strony Scylla, afery, z drugiej Charybda, partia ojca dyrektora. O łajdactwach więc nie było ani słowa (w Jachrance były przedstawiane jako malutkie) i słyszeliśmy komplementy pod adresem “drogiego Zbyszka”, w Toruniu od zawsze uważanego za “naszego złotego chłopaka”.
W tym wszystkim dziwnie się prezentuje entuzjastyczny stosunek PiS-u do Unii. Aliści nie liberalna demokracja ma być wspólną z nią wartością, a dążenie do jej rechrystianizacji. Polska więc teraz wedle konwencyjnych przemówień nie tylko dała Europie przykład dla rozwiązywania problemu uchodźców, ale jest też bijącym sercem Europy.
Z tego się niestety wyłania strach przed utratą poparcia elektoratu, funduszów brukselskich, takich więc bardziej przyziemnych dóbr. Wspaniała przeto zmiana stała się jednocześnie proeuropejska i ... toruńska.
Wszystko to na wszelki wypadek, bo niebezpieczeństwo przegranej w wyborach nie ma jeszcze wyraźnego oblicza. Na razie nie widać jakiegoś silnego odpowiednika KOD-u, ale przeciwnik obleka się też w mnisi kaptur. Nic gorszego nie mogli sobie prawi wyobrazić. Wślizgując się zatem w brukselski frak nie zapominają jednak o tonsurze. Oni przecież również do tej komory gazowej (sic!) wpuszczą świeże powietrze, niczym nowa partia z Torunia.
Dlatego też jest wyraźnie artykułowane ostrzeżenie, niczym w 2007 roku, że “oni” nie potrafią rządzić. Nie potrafią też rzekomo wziąć udziału w dialogu, koniecznym do doskonalenia wspaniałej zmiany. Uciekają się tylko do sprzeciwu.
Aliści rzeczywistość skrzeczy. Neo-KRS wydał właśnie uchwałę, wedle której sędzia może się ubierać wygodnie, ale bez koszulki z napisem “Konstytucja”. Przywdziewanie jej bowiem godziłoby w zasadę jego apolityczności.
W środowisku natychmiast nazwano to uchwałą gaciową. Sędziowie też zaprotestowali na sobotnim Kongresie Praw Obywatelskich. Wystąpili tam w koszulkach ozdobionych pojedynczymi literami, które dopiero po odpowiednim ustawieniu się ich posiadaczy tworzyły biało-czerwony napis, zakazany w rzeczonej uchwale.
“Prawdziwi” górale tych mniej jakoby prawdziwych od dawna nazywają gaciokami, wytykając im tak nie tyle miejsce zamieszkania co noszone przez nich portki, pozbawione należytych haftów. Rzecz się przyjęła tak dalece, że nawet dzielnica Szczyrku nosiła (albo jeszcze nosi) taką nazwę. Wszystko więc już było, nie tylko prawdziwi Europejczycy i znawcy sztuki rządzenia.
Bzdura zaś łatwo się zmienia w groteskowe tło szarej codzienności. Tym łatwiej, im jest większa. Ale ten, który ją zapoczątkował nie przechodzi do historii.

sobota, 15 grudnia 2018

Socjolektyka

Od stycznia będą utrzymane dotychczasowe ceny prądu. Tak mówi minister energetyki i powtarza premier. Albo odwrotnie. Obaj wbrew panicznym doniesieniom mediów.
Aliści trudno w to uwierzyć, bo wzrastają ceny węgla, opłaty za emisje, a one stanowią 70 procent kosztów wytwarzania energii. W tej sytuacji mamy do czynienia z prowokowaniem bankructwa naszej energetyki albo jesteśmy w przededniu ujawnienia kolejnej afery. Urząd Regulacji Energetyki mógł przecież otrzymywać od wytwórców zawyżone kalkulacje wydatków. Płacilibyśmy zatem dotychczas więcej niż by to wynikało z Prawa Energetycznego i dopiero teraz, po sprowadzeniu cen do aktualnych, wyższych kosztów, generowanych przez paliwa będą one odpowiadały przepisom. Tak to też już po ogłoszeniu oszczędności w energetyce widziało PSL i składa stosowne doniesienie.
Dobra zmiana miała również doprowadzić do ukrócenia marnotrawstwa. Władza usytuowana bliżej obywatela miała być skromna. Nie są chyba znakiem tego jakieś drogie szable, kupowane Straży Marszałkowskiej, aby owa mogła nimi salutować z należytą godnością. Także portret marszałka Senatu nie jest przecież niezbędny do poprawy efektów pracy izby wyższej. Chyba że niczym w “Ranczu” chodzi o zaprezentowanie dygnitarzowi szacunku, jaki dla niego żywi fundator. Atoli fiskus nie jest najlepszym podmiotem, którego estymą by się trzeba było chwalić, kiedy właśnie rosną ceny i daniny.
Za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego we własność trzeba będzie w stolicy zapłacić nie dwa, a czterdzieści procent wartości działki. Tuż przed wyborami rzeczoną szczodrość zaproponowali PiS-owscy rajcy, platformersi stanęli pod ścianą i nie wyrazili sprzeciwu. Teraz, po wyborach wycofują się z oportunistycznej dobroczynności i zbierają cięgi, których się można było spodziewać. PiS się w tym wypadku okazuje wzorcem prawdomówności.
Dlatego przesunięcie na noc wczorajszej debaty nad wotum nieufności dla premiera Morawieckiego było zupełnie niepotrzebne. Nie było dostatecznej liczby słuchaczy, którzy by się mogli zadumać nad nowym bon motem dobrej, nie, wspaniałej już zmiany. Oto wedle wschodzącej gwiazdy tej formacji usunięcie obecnego premiera na korzyść kandydata proponowanego przez opozycję byłoby odpowiednikiem zastąpienia ferrari trabantem lub hulajnogą.
Rzeczone tu wątpliwości by jednak wynikały z tradycyjnej interpretacji słów, wypowiadanych przez dygnitarzy w najlepszej wierze i zgodnie z tym co przedtem myśleli. Z upływem czasu znaczenie symboli – a tym jest też słowo – wzbogaca się o nowe wartości. Dlatego stale się zmienia interpretacja. Skoro więc zło nie walczy już z dobrem (przecież bandyci niekoniecznie biją dobrych) to i bizantyjskość nie jest już ...przebieraniem policjantów za tajnych agentów, czy zgoła za anioły. Jest ukazaniem prawdomówności i dumy, jaką odczuwa suweren, siebie dostrzegając w wizerunku swoich wybrańców. Za kierownicą ferrari oczywista oczywistość.
On się bowiem sam we własnej wyobraźni może teraz stroić w ułańskie utensylia, czy zgoła odbierać oddawane nimi honory, bo prawy jest i sprawiedliwy. Tylko czy o tym wie? Dlatego pewnie te oświadczenia o cenach. Bardzo to wzmaga wiedzę niezorientowanych o mechanizmach władzy. Bo to nauka dla wtajemniczonych i traktuje o całym świecie. O tym jedynie słusznym.

piątek, 14 grudnia 2018

Azard

Roman Giertych przeprowadził w swojej kancelarii głosowanie pracowników nad wotum zaufania do sposobu swego w niej przewodniczenia. Jak pisze, uzyskał 100% głosów za i odczuł ulgę. Też się nie spodziewał takiego poparcia.
To nie tak, jak postąpili organizatorzy marszów w rocznicę stanu wojennego. Wczoraj się nie odbył, nie spodziewano się dostatecznej frekwencji. Już rok temu było mizernie, a teraz, po rewelacjach związanych z KNF-em… nawet nie próbowano zweryfikować przypuszczenia.
Chociaż pojawił się stosowny akcent. Wczoraj Władysław Frasyniuk odbył kolejną konfrontację z oskarżeniem w sądzie, bo, jak powiedział, bronił Konstytucji. Dało to mediom okazję do wzmożonego zainteresowania rocznicą. Niestety nie tak, jak by to widzieli organizatorzy poniechanego marszu.
W ogóle dobra zmiana doznaje bardzo niekorzystnych ...zmian nastrojów społecznych. Węgrzy na ulicach pomstują na Orbana, który ich przymusza do pracy w godzinach nadliczbowych. Jakże się w takich warunkach ubiegać o Budapeszt nad Wisłą?
W dodatku wczorajsze wystąpienie Bogdana Święczkowskiego jest kwestionowane przez Wojciecha Kwaśniaka, który twierdzi, że na konferencji prasowej prokurator nie wszystko powiedział. Rzecz jest trudna do weryfikacji w odróżnieniu od tego, czy Grzegorz Bierecki był przesłuchiwany, czy nie. Najpierw bowiem wbrew stwierdzeniu prokuratora stwierdził, że nie, potem iż “może był”.
Eksces orzeczniczy. To nowo odkryty delikt, który może być powodem tłumaczenia się sędziów Ewy Maciejewskiej i Igora Tuleyi przed rzecznikiem dyscyplinarnym. Wystosowali oni pytania prejudycjalne do TSUE jakoby “wbrew warunkom zapisanym w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej”. Takie zaś postępowanie może kwestionować prawomocność reformy sądownictwa, prowadzonej w myśl jedynie słusznej… myśli.
Źle się też dzieje na COP 24 w Katowicach. Prawdopodobnie nie dojdzie tam do porozumienia między państwami uprzemysłowionymi a rozwijającymi się w sprawie ograniczenia emisji. Te pierwsze chcą je zmniejszać, drugie przeciwnie, bo to by opóźniało ich rozwój. Polska, kraj od niedawna rozwinięty nadal jednak stoi po stronie tych rozwijających się. Brak jej zatem dyplomatycznego potencjału.
Mamy więc nowe pojęcia: eksces orzeczniczy, potencjał dyplomatyczny i nowe metody uwiarygodnienia władzy: wotum zaufania zależnych od niej popleczników. Na tym tle zwyczajne sprzeczności w wypowiedziach czy nadziejach są jakimiś incydentami o zanikającym znaczeniu, których żadną miarą nie można nazwać ekscesami, zwłaszcza kiedy są związane z osobami o dużym potencjale.
Dura lex sed lex mawiali starożytni, ale przecież wszystko podlega interpretacji.

czwartek, 13 grudnia 2018

Odnowiciele

Mateusz Morawiecki złożył wniosek o wotum zaufania do swego gabinetu. Wszyscy się mają przekonać, że ma on za sobą sejmową większość. Nie wiedział o tym? Dziwne. I uzyskał owo wotum dwa dni przed debatą o ...wotum nieufności.
Nie kto ma rządzić a jak ma to robić, to zdaniem premiera podstawowe pytanie. Jakoś to koresponduje z relacją Mirosława Piotrowskiego dla telewizji Trwam. Podczas jubileuszu Radia Maryja jeden z biskupów wyrażał wobec niego wątpliwość, czy rządzi PiS.
Opozycja dotąd stała wedle premiera z boku, bojkotując nawet wspaniałe jakoby uroczystości jubileuszowe. Pewnie też te, na które nie była zapraszana lub jeżeli już, to ustawiana w piątym szeregu, aby innym i sobie wbiła do głowy podrzędność. Ale mimo wszystko teraz ekipa dobrej zmiany może wespół z opozycją wprowadzić u nas wspaniałą zmianę, na przykład odbudowując to, co zanikło w wyniku transformacji, czyli również przywracając do życia te elementy, które spowodowały upadek komuny.
Po wypowiedzi premiera posłowie mieli minutę na zadawanie pytań. Opozycja pytała o KNF i w ogóle afery (prokurator Święczkowski dał odpór na specjalnej konferencji a senator Bierecki wyjaśnił niuanse) niezrzeszeni na ogół wypowiadali niedorzeczności, kukizowcy prowadzili demagogiczną autopromocję, PiS-owcy chwalili dobrą zmianę.
Rzecz zaś cała wynikła z tego, że PiS jest na zakręcie i trzeba wzmóc siły, aby doprowadzić Polskę już nie do dobrej, a jako się rzekło do wspaniałej zmiany. Nie wiadomo czy teraz animalny element stanie się ludzkim i porzuciwszy złodziejską naturę przejdzie do pierwszego sortu, czy też ów pierwszy sort oblecze zdradzieckie mordy i zrówna się z drugim. Nie powiedziano bowiem jak opozycja ma się włączyć w nurt “zmienialności”. Ma przestać być opozycją? Ma sczeznąć?
Tak czy owak wydaje się, że złożona wczoraj mglista oferta zostanie odrzucona i propaganda PiS-owska ze zdwojoną siłą rzuci się do przekonywania, że to adwersarze są winni temu, że władza jest na zakręcie, wzrosły regulowane(!) ceny energii, media odkrywają afery, pisiewiczyzm (raport NIK) objawił swoje wszystkie wady. Gdyby nie było oponentów, nie byłoby problemu.
Jutrzejsze głosowanie niezawodnie znowu wykaże, że rząd ma większość i teraz już na dobre ruszy kolejna faza dobrej zmiany. Nawet prąd nie zdrożeje, mimo że ten wstrętny Tusk źle wynegocjował pakiet klimatyczny. Bo przecież w 2017 roku nikt niczego we względzie złego negocjowania nie powtórzył. Wystarczy prześledzić wczorajszy przekaz.
Odnowa zaś to tradycja w postępowaniu wszelkich lewic, jakie znamy, z kawiorowymi włącznie.

środa, 12 grudnia 2018

Potęga

Odbyło się kolejne posiedzenie sądu w sprawie wypadku drogowego, któremu przed dwoma już chyba laty uległ samochód wiozący ówczesną premier Beatę Szydło. Rzecz miała być prosta, bo jak natychmiast po zdarzeniu obwieściły prorządowe media, zatrzymany wtedy kierowca seicento przyznał się do winy. Potem się okazało, że było jak z tymi wołgami w dowcipie Aloszy Awdiejewa o sowieckiej prasie. Nic się nie zgadzało bo nie w Rostowie a w Saratowie i nie rozdawali a kradli te samochody.
Młody kierowca seicento nie przyznał się bowiem do winy a świadkowie zdarzenia, odszukani przez media nie słyszeli sygnałów dźwiękowych, o których mówiły oficjalne przekazy. Wina więc zwyczajnego obywatela, w imieniu którego dobra zmiana otworzyła się na prostych ludzi, nie tylko nie została uprawdopodobniona, ale postawiona w wątpliwość. Także uszkodzenie, którym uległa zarówno rządowa limuzyna, jak i obrażenia pani premier nie potwierdzają doniesień o niewielkiej prędkości rządowej kolumny.
W tej sytuacji nie dziwią też rozmiary uszkodzeń, którym uległa inna rządowa limuzyna, wioząca ówczesnego ministra Macierewicza między Warszawą a Toruniem. Naprawa kosztowała tyle co luksusowy samochód, ale bez pancerza i innych takich udogodnień. Także i tu informacje uzyskano po długich targach i groźbach procesów sądowych. Samochodu którym jechała pani Szydło do dziś nie naprawiono. Przynajmniej media nie muszą zabiegać o ujawnienie kosztów remontu.
Oba zdarzenia z przeszłości dowodzą, iż od dawna było wiadomo, że w Polsce poddanej dobrej zmianie są równi i równiejsi. Nie znajdują bowiem potwierdzenia preześne słowa z Jachranki, jakoby Polska była teraz lepsza od tej poprzedniej, która miała być silna wobec słabych i słaba wobec silnych. Silni mają się dobrze, nawet jak ich samopoczuciu towarzyszą szkody.
Aliści może to tylko przypuszczenia? Przecież proces utajniono, aby … właśnie, po co? Bo zeznania BOR-owcow ujawnią procedury? Przecież BOR-u już nie ma.

wtorek, 11 grudnia 2018

Skutki

“W duchu dziedzictwa Solidarności”. Taki slogan sobie przyjęła dobra zmiana zarówno na COP 24 jak i w innych wystąpieniach państwowych, kierowanych do zagranicy. Jak zaś to wygląda w praktyce, można wywnioskować z jej stosunku do Lecha Wałęsy i upolitycznienia związku, obecnego posiadacza szacownej nazwy.
Mirosław Piotrowski, europoseł PiS stawia dramatyczne pytanie o to, kto obecnie rządzi Polską? Jego zdaniem na pewno nie premier i prezydent, także nie Prezes. Rządzi zagranica. Wskutek tego nie tylko nie repolonizujemy mediów, ale i cofamy się przed TSUE i dopuszczamy aborcję. Na tegorocznej uroczystości urodzin Radia Maryja jakiś biskup miał go pytać w tym kontekście, kiedy się oni (PiS) odważą rządzić?
Zagranica zatem ma mieć wrażenie, że u nas panuje pluralistyczna, demokratyczna władza, uwzględniająca interesy wszystkich grup społecznych, co było istotą pierwszej “Solidarności”, wraz z jej wieloma nurtami, także lewackim i dewocyjnym.
Na wewnętrznej zaś scenie politycznej trwa powrót do Peerelu, ze wszystkimi jego atrybutami. Najpierw były one zauważalne w propagandzie i woluntartyzmie władz, potem w ostentacyjnym nepotyzmie, ostatnio zaś w próbie zawłaszczenia mediów i opanowania sądów. Tutaj się jednak demokratyczny wizerunek zderzył z peerelowskim. Skutkiem też tego zaczęło się kąsanie, czyli zamykanie nazbyt niepokornych, charakterystyczne dla schyłkowej fazy populizmu.
W tle zaś stoi rzeczywisty chyba dobrodziej dobrej zmiany (jak w 2015 roku mówił Prezes, bez rodzin Radia Maryja nie byłoby sukcesu wyborczego) czyli narodowy kler. Za nic ma on wszelkie fanaberie związane z demokracją i pluralizmem. Nade wszystko zaś drażnią go koneksje z zeświecczonym Zachodem. On chce posłuszeństwa wiernych, monopolu w kształtowaniu polityki, czyli powolnej mu władzy państwa. Teraz też, obserwując upadek swoich protegowanych, sam wychodzi na pierwszy plan, odrzucając wszelkie pozory. Powstaje przecież nowa partia, “Ruch Prawdziwa Europa”. Prawdziwi bowiem Polacy już byli.
Odwoływanie się do tradycji “Solidarności” nie myli jednak zagranicy, uwiera narodowy Kościół i stawia w dwuznacznej sytuacji obecny związek, bardzo odległy od tego, co sugeruje jego nazwa. Kwestionowani idole chcą mieć stale więcej. Mamy zatem klasyczny syndrom oportunisty, który początkowo ma samych przyjaciół a potem wyłącznie wrogów.
Los jest nieubłagany dla wszelkiej hipokryzji, a w dobie internetu wcale nie jest nierychliwy.

poniedziałek, 10 grudnia 2018

Jakobinizm

Internet i polityka. Francuscy bojownicy o tańsze paliwo nie mają organizacji, struktur, władz, programu. Mają tylko łatwość komunikowania się i wsparcie prawicowych i lewicowych radykałów oraz może zagraniczne inspiracje. Prowadzi to do niemożności uzgodnienia z nimi jakichkolwiek stanowisk, odnalezienia wspólnych wartości, z których by mogła wypłynąć argumentacja prowadząca do rozwiązania problemu. Jest tylko czysta furia, każąca palić samochody stojące na ulicy, mimo obiecanego odejścia zastrachanego rządu od narzucania koniecznych jego zdaniem podatków, co wywołało protesty.
Kamizelkowcy francuscy nie mają wodza, nie mają ideologii, nie mają nic, co by ich mogło inspirować, nie mogą więc zakończyć awantur, bo nie ma nikogo, kto by ukazał tłumowi nawet symboliczne, pohańbione truchło wroga, jako sygnał rozejścia się do domów. Lumpiarstwo ośmieliło się tam samo i nie może przestać świętować swojej radości. Teraz tylko czekać, aż się z chaosu wyłoni jakaś nowa Deklaracja praw człowieka i obywatela, która oficjalnie pozwoli rozzłoszczonemu suwerenowi palić samochody gorszego sortu. Ale nie tego najgorszego, trzyma bowiem swoje pojazdy w garażach.
Wydaje się wobec tego, że skanalizowanie frustracji naszych roszczeniowców przez wodza, który nie tylko niektórych nagrodził programem 500+, ale wszystkim z nich dał teorię zamachu smoleńskiego jako powód do nienawiści dla elementu animalnego i zdradzieckich mord uratowało pojazdy stojące na osiedlowych parkingach w Polsce. Fatalnie się zatem zapowiadają skutki rezygnacji z miesięcznic i dalszego promowania pękających parówek na rzecz równie nieprawdopodobnych podatkowych przekrętów, z których suweren rozumie tylko tyle, że Prezes ma teraz za złe ludowi, iż ustrzegł przed fiskusem jakąś część swoich pensji.
Kiedy więc się u nas bardziej tradycyjnie narodzi jakaś polska Karta praw, okaże się, że zarobki obywatela należą do niego, a nie do fiskusa. Z tego by wynikało, że 500+ nie jest żadną łaską, a zwyczajnym zwrotem części pieniędzy zabranych suwerenowi. Może też wtedy w Polsce budżet zacznie się zasilać ze sprzedaży wspólnych dóbr, na przykład powietrza, wody, przestrzeni, oddawanych teraz producentom darmo albo za psi pieniądz. Wtedy też znikną zaćmiewające horyzont kominy, smog, ścieki w wodach, odpady na hałdach. Bardziej bowiem się będzie opłacało sprzątać po sobie, zamiast płacić za emisje.
Co Francuz wymyśli, to Polak polubi, pisał kiedyś wieszcz, najwyraźniej zapominając o widelcach, wedle naszych oficjeli wymyślonych nad Wisłą. W końcu spontaniczny protest, organizowany przez Internet też podobno wynaleźli Polacy przy okazji zwalczania uregulowań znanych pod nazwą Acta. Tak więc czy owak coraz trudniej zaprzeczyć twierdzeniu, że postęp zmierza wielce krętymi ścieżkami.

niedziela, 9 grudnia 2018

Odpłata

Usunąć statuę niegodnego prałata, jest on pomnikiem hańby Kościoła, usunąć jego grób z kościoła, wykreślić z listy honorowych obywateli miasta, przemianować poświęcony mu plac. Ujawnienie relacji ofiar pedofila, samobójstwa dziewczynki, która była z nim w ciąży, ma szereg następstw, zdawałoby się niespodziewanych, ale w naszej historii znanych doskonale. Nawet z niedalekiej przeszłości.
Przecież po odzyskaniu suwerenności od razu podniosły się głosy za likwidacją pomników niechlubnej epoki, nade wszystko zaś usunięciem z nazw ulic różnych Wasilewskich wraz z ich manifestami. Wtedy też eksponenci prosowieckiej opcji, uporczywie nazywającej się lewicą protestowali przeciwko pozbywaniu się znaków naszej wspólnej historii.
Teraz się jawi kolejny przełom. Nie jest nim niestety biała księga, zapowiadana od kilku lat przez Episkopat, która miała pozwolić na ocenę zjawiska pedofilii w naszym Kościele. Niczym więc deus ex machina pojawiły się relacje świadków, obciążających duchownych, w tym również jednego z głosicieli idei “Solidarności”.
Fatalnie się zatem pokazała próba przeczekania problemu. Okazało się, co było wiadome od dawna, że rzecz jest niemożliwa do osiągnięcia i osłaniane milczeniem przestępstwo ujawnia się mimo wszystko i w najgorszym momencie.
Jest jeszcze jeden aspekt takiego rozwoju zdarzeń. O ile los komunistycznych symboli był łatwy do przewidzenia, to jednak groby niegdysiejszych sekretarzy pozostały w alejach zasłużonych. Teraz może to doznać odmiany. Skoro już mogiły duchownych nie są bezpieczne od gniewu potomnych, tym bardziej trudno będzie zachować dotychczasową lokalizację pochówków osób w powszechnej opinii będących za życia agentami Moskwy.
Jawność sfery publicznej, zarówno świeckiej, jak i kościelnej jest wartością cenną. Ignorowanie jej mści się na wszystkich. Najgorzej na tym wychodzą instytucje publiczne, których sensem istnienia jest uczciwość. Dotyczy to także partii politycznych.
Dlatego tak bolesne jest ujawnianie skrywanej prawdy i oczyszczanie się z nieprawości. Dlatego też ludzie, starający się taić brudy własnych formacji obiektywnie i zawsze im szkodzą.
Oportunizm bowiem ma różne oblicza, ale zawsze te same skutki.

sobota, 8 grudnia 2018

Determiniści

Stracił pracę policjant, który zatrzymał preześny samochód, jadący w Bydgoszczy jednokierunkową ulicą pod prąd. Sporządził w dodatku notatkę ze zdarzenia. Nie, to nie Prezes nim kierował, był pasażerem. Za kierownicą siedział jego szofer, który wtedy opryskliwie zażądał od stróża prawa, aby ów przepuścił nieprawidłowo jadący pojazd. Sprawdzałaby się zatem zasada, że nie łamie przepisów ten, kto je stanowi. Za jednym zamachem mamy potwierdzenie autokracji i wyższości wobec tych, którzy w odróżnieniu od władcy muszą się stosować do reguł.
Budynek KNF-u został przez jej aresztowanego teraz szefa wynajęty za podwójną cenę od spółki z rosyjskim kapitałem, zarejestrowanej na Cyprze. Kiedy radca prawny Komisji Nadzoru Finansowego wyraził ujemną opinię o takiej umowie najmu, został zwolniony, a prawnik z Częstochowy, ten z nagrań Czarneckiego wydał pozytywną ocenę transakcji.
Trudno w tym kontekście nie pamiętać, że kiedy w latach dziewięćdziesiątych, już po ustąpieniu wojsk sowieckich z Polski, media odkryły moskiewskie nieruchomości w stolicy, mówiło się o zainstalowanych tam urządzeniach podsłuchowych i ich niebezpiecznej dla państwa lokalizacji opodal kluczowych instytucji. Wtedy jednak nie istniały jeszcze szumidła.
Niesłychane. Ci, którzy bronili SKOKi przed jakimkolwiek nadzorem, zamykają tych, dzięki którym ludzie nie stracili swoich pieniędzy – pisze na Twitterze Bartłomiej Sienkiewicz. Rzecz dotyczy przedwczorajszych zatrzymań pracowników KNF, którzy pełnili obowiązki za poprzedniej władzy. Wedle prokuratury zgrzeszyli brakiem nadzoru nad SKOK-iem Wołomin.
To nie my złamaliśmy Konstytucje, tylko Platforma. My doprowadziliśmy do aresztowania szefa KNF, oskarżonego o łapownictwo, a PO broni urzędników Komisji, również oskarżonych przez prokuraturę. To nie my dopuściliśmy do zmniejszenia wpływów z VAT o wielkości rocznego budżetu państwa lub całości unijnych dotacji. Takie były tezy wczorajszego wystąpienia Prezesa. Zarzucił też poprzednikom zmianę znaczenia słów. O Smoleńsku ani słowa.
Odwołano też naczelniczkę skarbówki, której podwładne dokonały prowokacji, w wyniku czego pomagający im w udawanej biedzie mechanik został obciążony 500-złotowym mandatem za przyjęcie 10 złotych napiwku. Takie wiadomości przywracają poczucie normalności urzędniczego świata.
Ostatnie informacje mnożą wątpliwości względem sposobów, jakimi są u nas przeprowadzane teraz racje w przestrzeni prawnej i politycznej. Nie da się też w tym kontekście niczego dobrego powiedzieć o możliwości prowadzenia politycznego dyskursu. Może dlatego aktywność Sejmu w przyszłym roku zostanie ograniczona do jednego posiedzenia miesięcznie.
Bo nic się przecież nie dzieje bez przyczyny.

piątek, 7 grudnia 2018

Darczynność

Hurtowe ceny prądu, przeliczone na zarobki odbiorców mamy pośród najwyższych w Unii, ale jeszcze wzrosną. Media mówią, że to z powodu opłat za emisję dwutlenku węgla. To jednak tylko część prawdy. Ceny bowiem reguluje urząd. Narzucono mu w tym względzie sposób domorosłego majsterkowicza. Oto koszta wytwarzania z poprzedniego okresu rozliczeniowego, które urzędnik uzna za uzasadnione powiększa się o 10 procent, aby posiadacz elektrowni miał też “sprawiedliwy” zysk. Po podzieleniu tego przez sprzedaną w poprzednim czasie liczbę jednostek energii (kWh lub MWh) otrzymuje się cenę taryfową, obowiązującą potem.
Urzędnik może zakwestionować każdy wydatek. Aliści zapłaty za remont i zakupy paliwa są niepodważalne. Właściciel więc nieefektywnej i często się psującej instalacji zarabia łatwiej. Mamy przeto na dłoni strategię, dyktowaną przez roztropków, którzy wydumali regulację cen. Nie opłaca się mieć nowoczesnych urządzeń. Wskutek tego po każdym większym wietrze lub śniegu mamy kłopoty z dostawami prądu, energii w ogóle. Nie mamy osiedlowych kotłowni kogeneracyjnych, trigeneracyjnych, produkujących prąd i ciepło jednocześnie a latem dostarczających chłód do mieszkań.
Opłaty zaś za emisję rosną. Tak je pomyślano, aby możliwie szybko doprowadzić energetykę do stanu bezpiecznego dla mieszkańców. Przede wszystkim aby uwolnić rolnictwo od kwaśnych deszczów a miasta od smogu. Ten stanął w centrum uwagi w 1952 roku, kiedy w ciągu kilku dni zabił tysiące londyńczyków, dużo więcej jak niemieckie samoloty w tak samo długo trwających nalotach. Stworzono więc finansowy mechanizm dla modernizacji energetyki, tworząc obowiązek wnoszenia opłat na rzecz funduszów powołanych do wspierania tego dzieła.
Obecna władza rozda jednak między nabywców te pieniądze albo ich równowartość (przecież nie podniesie podatków) i odbierając możliwość wspierania inwestycji naprawczych utrwali system, wymyślony jeszcze w dziewięćdziesiątych latach przez urzędnika z Porozumienia Centrum. Aliści nie można jej zarzucić bierności. Minister energetyki właśnie obwieścił na szczycie klimatycznym, że wezwie rady nadzorcze koncernów energetycznych do oszczędzania. Na pewno posłuchają. Przecież nic tak nie raduje, jak przyznanie się do niedawnej rozrzutności. Może jednak sprzedadzą posiadane udziały nierentownych kopalń.
Na razie jednak jesteśmy w podwójnych kleszczach. Nie mamy ani bodźców do modernizacji energetyki, ani nie będzie też na to pieniędzy, ale mamy partię, która się o nas troszczy. Trudno się zatem oprzeć myśli, że naprawdę najwięcej ludzi zabito dla ich dobra.

czwartek, 6 grudnia 2018

Karbonariusze

Prezydent nie podpisuje uchwalonej pospiesznie ustawy o Sądzie Najwyższym, mimo że przedtem nie żałował nawet nocy na podobne formalności. Powstaje więc sytuacja, w której orzeczenie TSUE jest realizowane bez ustawy. A to dawało władzom możliwość tłumaczenia, że z własnej woli wycofały się z reformy SN, a nie z nakazu europejskiego sądu.
A może tu chodzi o zademonstrowanie prezydenckiej suwerenności wobec partii albo o doprowadzenie jednak do konfrontacji Polski z Unią? Przecież jeżeli się wierzy własnym słowom, uzasadniającym konieczność uchwalenia takiej ustawy, to się też wierzy, że orzeczenie TSUE nie jest realizowane bez niej.
Premier Morawiecki mówi o stopniowym odchodzeniu Polski od węgla, wicepremier Szydło zapewnia, że węglem stoimy i jeszcze dwieście lat stać będziemy. Prezydent zaś powiada, że stanął przed górnikami aby mówić prawdę, bez poprawności politycznej, dyktowanej przez obce(sic!) interesy. To kto się nie mija z rzeczywistością i jak jej ogląd zależy od miejsca, w którym jest przedstawiana? Pierwsze bowiem stwierdzenie pada na szczycie klimatycznym, przeciwne i jego prezydenckie wzmocnienie na centralnej akademii barbórkowej.
Ojciec Rydzyk zakłada partię a wyraziciele jego polityki powiadają, że spodziewają się dla niej dziesięcioprocentowego poparcia. Antoni Macierewicz zapewnia, że bynajmniej nie zakłada, w życiu, to fake news i mity rozsiewane przez wiadome siły w celach znanych każdemu znawcy spisków. Cynicy zaś twierdzą, że to stały element gry przed wyborami, nacisk Torunia na Nowogrodzką, która się wzdraga przed przyznaniem protegowanym ojca dyrektora biorących miejsc na jedynie dotąd słusznych listach.
W sumie więc nie bardzo jednak wiadomo co i jak. Chyba że się odwołamy do sposobów wschodniej chytrości, wydoskonalonej jeszcze w Sowietach, która nakazuje rozpowszechniać mylące informacje, aby w stanowczym momencie wybrać zupełnie inny wariant. Na pozór zupełnie niemożliwy.
Czeka nas zatem obalenie istniejącego porządku? Ostatnie bowiem informacje wskazują na to, że nikt nie koordynuje jedynie słusznych przekazów. Mamy zatem bezkrólewie i bliską frondę wewnątrz dobrej zmiany?
Bardzo interesująco się przedstawia najbliższa przyszłość.

środa, 5 grudnia 2018

Bilans

Co było dobre, a co złe w trzech latach rządów dobrej zmiany. “Rzeczpospolita” pokusiła się o stosowne zestawienie, oto kompendium:
Dobre skutki 
Złe skutki 
Uszczelnienie podatków Wzrost danin
Pakiet 100 zmian dla firm, przywrócenie zasady co nie jest zabronione, to jest dozwolone.Ograniczenie innowacyjności
Przezwyciężenie wywołanego przez siebie impasu w wykorzystaniu funduszy europejskich .Zdławienie inwestycji prywatnych i fiasko programu Mieszkanie +.
Wzrost zamówień dla rodzimego przemysłu zbrojeniowego Brak inwestycji obronnych

Wzrost cen energii. Przejmowanie zagranicznych firm energetycznych za pieniądze skarbowych spółek.

Opóźnienie projektów drogowych i kolejnictwa. CPK.

Ograniczenie motywacji do szukania pracy. Projekt zniesienia limitu składek na ZUS.
Program “Czyste powietrze” Prawo Wodne, prowadzące do absurdów i przekop Mierzei Wiślanej .

Utrata dopłat na walkę z ASF, absurdalna wojna z GMO .
Do tego dochodzi jeszcze po stronie plusów ogólnopolska sieć edukacyjna i błędy w systemach CEPiK i ePUAP.
Niektóre błędy popełniono wbrew wyborczym zapewnieniom. Widać tu szczególnie wzrost podatków i ograniczenie innowacyjności. Pozostałe są raczej efektem woluntaryzmu i ideologii. Mniej liczne sukcesy są spychane w cień w oficjalnej propagandzie a przywrócenie zasady “dozwolone co nie zabronione” jest wręcz sprzeczne z reformami sądownictwa, edukacji i czego tam jeszcze.
Największym jednak grzechem dobrej zmiany w gospodarce jest zamieszanie i pisiewiczyzm. Wynikająca z tego niepewność dotyczy zarówno trwałości stanowionego prawa, jak naszego uczestnictwa w Unii Europejskiej, czy zgoła sytuacji międzynarodowej, której szkodzi kłótliwość tudzież kompleksy, bo na przykład Mistrale były za dolara, a Francuzów uczyliśmy jeść widelcem. Ostatnio przykładem jest stosunek do zmian klimatycznych, czyli publicznie deklarowany wstręt do dekarbonizacji gospodarki i jednoczesne deklaracje o naszym przewodnictwie w ratowaniu klimatu.
Tak dochodzimy do najbardziej ambarasującego grzechu dobrozmienców, do żenady. Pierwsze jednak miejsce w tym względzie zajmuje teoria zamachu smoleńskiego i wynikająca z tego broń elektromagnetyczna, pył helowy, bezgłośne wybuchy, głosy z wiadra i pękające parówki.
O dewocji, wynoszonej na urzędy i wprowadzanej do szkół nie ma już co mówić. Chociaż przy takim natężeniu złej woli polityków, prezentowanej publicznie, “bez żadnego trybu”, może rzeczywiście siły nadprzyrodzone zapewniły nam osiągnięte sukcesy.
Bilans więc kiepsko wypada. Aleśmy wybrali. Cóż począć.

wtorek, 4 grudnia 2018

Programowanie

Na urodzinach Radia Maryja część polityków nadwyrężała swą powagę oddając się rytualnemu tańcowi laudacyjnemu, a w tym roku Prezes nie tylko nie był tam obecny, ale nawet nie wysłał listu gratulacyjnego. I nie chodzi tu o chore kolano, a o spór z założycielem rozgłośni w sprawie zaostrzenia prawa antyaborcyjnego i rekonstrukcji rządu, w wyniku której wielu protegowanych ojca dyrektora straciło pracę. Sprawa jest w istocie symboliczna, bo dotyka drugorzędnych wartości, ale ukazuje walkę o władzę w Polsce. W naturze taki spór ma zazwyczaj dramatyczny koniec, w polityce teraz już mniej skrajny, ale zawsze spektakularny.
Mimo że naszego węgla starczy najwyżej na 40 lat, z fatalnym skutkiem dla gospodarki wspieramy górnictwo węglowe. Oko.press publikuje dane wskazujące na to, że wbrew wiedzy rządzących polityków (są też przekonani, że węgla mamy na 200 lat) kopalnie nie tylko nie generują miejsc pracy w gospodarce, ale odbierają jej fachowców. Wydobycie węgla spada a udział Śląska w PKB Polski rośnie, mimo że dotowane zakłady mają ujemny wpływ na produkt krajowy. Gdyby więc nie górnictwo, wzrost gospodarczy byłby znacznie wyższy. Aliści z węgla nie zrezygnujemy, podobno nam zapewnia niezależność energetyczną.
Jak donosi Newsweek w wyniku stosowania tradycyjnych sposobów pozyskiwania energii czekają nas drastyczne podwyżki cen prądu. Rząd zrekompensuje to indywidualnym odbiorcom, dopłacając im pieniędzmi pozyskanymi od nich właśnie, ale jak pisze Radosław Omachel “Bilety kolejowe, tramwajowe, sprzęt AGD, żywność, rozmowy telefoniczne, a nawet lokalne podatki” będą znacznie droższe. Oferty dostawców energii na oświetlenie obiektów instytucji publicznych i przedsiębiorstw w ubiegłym roku oscylowały wokół 200 zł/MWh, teraz jest to już 480 złotych.
Walka o władzę ma to do siebie, że ekscytuje poddanych tylko wtedy, kiedy jeden z konkurentów ma wyraźnie lepsze propozycje. Wewnętrzne rozgrywki w PiS-ie nawet tego nie gwarantują. Przecież protegowani Torunia “już rządzili, skłamali” mówił zmarły polityk, którego duch się jednak unosi nad naszą rzeczywistością. Z Katowic usłyszeliśmy wczoraj, że Polska jest dobrym przykładem kraju, gotowego wziąć swoją część odpowiedzialności również za bezpieczeństwo klimatyczne świata.
W tej sytuacji oczywiste jest, że dobra zmiana pozostaje w znakomitym samopoczuciu. Oni zapowiadając rewolucję nie wdrażają żadnych reform z wyjątkiem upolityczniania apolitycznych instytucji. Dlatego zapewniają, że byczo jest. Nic więc dziwnego, że opozycja nie musi mieć żadnego programu, aby do siebie przekonać wyborców. Trudno przecież, aby było jeszcze gorzej.

poniedziałek, 3 grudnia 2018

Spóźnialscy

Jeżeli podąża za tobą milion osób, zastanów się gdzie popełniłeś błąd [starochińskie, za Andrzejem Mleczką].
Dopóki ten milion nie wie o niedoskonałości prowadzącego, przewodnictwo jest dla niego bezpieczne. Kiedy jednak prowadzeni posiądą wiedzę o jego zaniedbaniach, zaczynają się kłopoty. Szczególnie są duże, gdy się pragnie decydować o wszystkim. Wtedy bowiem nie ma się wpływu na nic. Czyli lepiej się od razu zastanowić przed sensem objęcia autorytarnej władzy, bo wtedy popełnienie błędu jest oczywiste, ba, nieuniknione.
Sobotnie podsumowanie trzylecia inauguracji pierwszego gabinetu PiS-u (bez udziału dziennikarzy, ale z unijną flagą) jest w tym kontekście ambiwalentne. Władzę mieli osiągnąć tworząc program na podstawie głosów obywateli. To dlaczego brali rozbrat z Unią? Przecież Polacy są za przynależnością.
Walki polityczne powinny utracić swój plemienny charakter. Tak mówił Mateusz Morawiecki, zapominając jednak o swoich słowach podczas uroczystości w Radiu Maryja. Wracając do rzeczy trzeba stwierdzić, że jest oczywista, ale wtedy wspólnota wartości wzięłaby prymat nad wspólnotą krwi. Jak to pogodzić już nie tylko z publicznie zanoszoną do Matki Baskiej prośbą o opamiętanie się inaczej myślących, ale z pryncypiami narodowców, którzy coraz bardziej są widoczni w “biało-czerwonej drużynie” pani Szydło? Oponenci “dobrej zmiany” nie mają prawa do narodowych barw?
Z jednej więc strony media prezentowały samochwalstwo polityków, z drugiej prezentowały stojące z nim w kontraście dyskusje o nepotyzmie, aferach, zwykłej niegodziwości. Więcej, widać w nich ustawiczne odwoływanie się wyrazicieli PiS-u do prawdziwej lub zmyślonej niegodziwości poprzedników. Trudno się zatem oprzeć wrażeniu, że posługują się innym językiem. Natychmiast to rodzi skojarzenie ze słowami Ludwika Dorna, który po liście pani Mosbacher napisał, że ujawniła ona najskuteczniejszy sposób rozmawiania z PiS-em. Bez owijania w bawełnę, prosto z mostu. Brutalnie.
Rzecz leży w sposobie komunikowania się sprawiedliwych. Krzyk podnoszony o byle co, kreowanie powodów do awantury, kiedy ich nie ma, używanie najcięższych oskarżeń bez obiektywnej potrzeby, nawet okazji do tego powoduje też głuchotę na argumenty. Dopiero kwestia wyrażona stanowczo, językiem sądu albo kogoś nie mniej ważnego, “bez żadnego trybu”, bez dyplomacji i politycznej poprawności skutkuje albo odwrotem, jak w przypadku postanowienia TSUE albo lamentem, co wywołał list pani Mosbacher. Może dlatego też ogłoszono teraz powściągliwość i stabilizację.
Niewyrobiony elektorat jest głuchy na awantury, na wszelkie doniesienia o deptaniu praw, upolitycznianiu publicznych instytucji, sądów, mediów. To dla niego abstrakcja. Za to do każdego dociera uwłaszczanie się na państwowym. Na tym zbudowali swoją karierę wszyscy populiści i przez to padali. Dzięki temu też PiS zdobył salony władzy. I teraz się musi zastanowić gdzie popełnił błąd.
Ubiegłotygodniowe uroczystości wykazały, że osiąga mądrość opornie i raczej po szkodzie.

niedziela, 2 grudnia 2018

Zapewnictwo

Prezydent jest zmęczony atakami PO, zarzucającej dobrozmieńcom dążenie do Polexitu. Zapomniał najwyraźniej o “wyimaginowanej wspólnocie, z której nic nie wynika”. Pani Lubnauer oświadcza, że Koalicja Obywatelska ma “na to papiery”. Aliści zupełnie niepotrzebnie. Przecież nasz Trybunał Konstytucyjny nadal się chyba biedzi nad stwierdzeniem, czy obowiązują nas ustalenia Traktatu Unijnego.
Najważniejszy zatem dokument dopiero powstaje. Niezależnie od tego wszyscy pamiętają, że europejska flaga została od razu wycofana z tła, na którym premier Szydło występowała głosząc swe expose’. Niedługo przedtem wzięta wyrazicielka rządzącej partii nazwała publicznie unijną szmatą barwę zjednoczonej Europy. Trudno więc o inne wrażenie.
Czas na decyzję, którą pan tylko może podjąć” – pisze czołowa bojowniczka o zakaz aborcji uszkodzonego genetycznie płodu. PiS się wzdraga przed takim zaostrzeniem prawa, teraz sam Prezes jest wprost wzywany do opowiedzenia się za nim. Zignorowanie tego wezwania grozi utratą poparcia dewocyjnego elektoratu, który jednak stosunkowo łatwo zdyscyplinować. Alternatywą jest odejście antyklerykalnej części wyborców, popierających PiS, a odebranych postkomunistom po aferach lat 2001 - 2003 i zmianie PiS-owskiego wizerunku dziesięć lat później.
Aliści afery są teraz główną osią propagandy Koalicji Obywatelskiej, nie Polexit. Platforma składa oficjalne zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez polityków, o których w procesie Władysława Serafina mówił jeden ze świadków, również oskarżony w sprawie upadłości wołomińskiego SKOK-u. Rzecznik PO twierdzi, że partia sprawdza tym gorliwość organów ścigania w tępieniu nieprawości, o której mówi minister Ziobro.
Jakoś tak jest, że coraz częściej dobiegają nas ostatnio zapewnienia, którym fakty zdają się przeczyć. Dziwnie to przypomina schyłkowy czas rządów wielu formacji, które przystępowały do władzy z wielce pompatycznymi programami. Poza dobrą zmianą słyszeliśmy przecież nawet o sprawieniu, aby gruszki rosły na wierzbach.
Jak mówię, że się żenię, to mówię. Tak to było w starym dowcipie o pożeraczu serc niewieścich, obiecującym małżeństwo dla odniesienia sukcesu. Ale że to przeszło do polityki? 

sobota, 1 grudnia 2018

Ciepło

Światowy szczyt klimatyczny w Katowicach odbędzie się bez udziału przywódców USA, Niemiec, Francji i Rosji. Uroczysty koncert, który ma tam uświetnić obchody rocznicy stulecia odzyskania niepodległości nie zrekompensuje więc ostentacyjnej absencji głów państw na listopadowych, oficjalnych obchodach naszego  jubileuszu. Przynajmniej nie całkiem.
Wedle autorów rządowego raportu, do którego dotarła Rzeczpospolita, mieszkanie plus nie spełniło oczekiwań. Przyczyniła się do tego Ustawa o Krajowym Zasobie Nieruchomości. Kiedy do tego dołączyły kolejne modyfikacje przepisów, rzecz przepadła w gąszczu oczekiwań i realiów. Nie stać nikogo na budowę mieszkań taniej od lokali dostępnych na rynku.
Antyterrorystów, którzy będą chronić szczyt klimatyczny w Katowicach ewakuowano nocą z namiotów, bo było tam za zimno. Rezerwiści na zimowych poligonach w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku spali w odpowiednio gorszych namiotach od współczesnych. Nie było tam samoczynnego ogrzewania, jako żywo. Jak ktoś miał od tego katar, wiadomo było, że się rano nie natarł należycie śniegiem. Noce zresztą wypełniały strzelania. Może dlatego było tak spartańsko. Aliści dotyczyło to artylerzystów, inni może mieli lepiej?
Wedle więc tradycjonalistów możni tego świata zjeżdżają się do Polski, aby tu wysłuchać koncertu. Przecież nie po to, by walczyć z ociepleniem klimatu, które by ostatecznie uwolniło ich ochronę od niedogodności nocnej ewakuacji a i mieszkania uczyniło tańszymi. Wiadomo, że cieńsze ściany mniej kosztują i to może zwrócić straty, ponoszone przy produkcji energii z węgla. Polska Grupa Energetyczna dopłaca 4$ do każdej wyprodukowanej megawatogodziny, co można wyczytać z raportu Carbon Tracker.
Na pewno taką właśnie konstatację biorą pod uwagę ci, co optują za mnożeniem u nas węglowych bloków energetycznych, mimo że są droższe w budowie i eksploatacji a wedle zachodnich wykształciuchów i ich rodzimych naśladowców zanieczyszczają powietrze trującymi gazami. Pewnie doszli do wniosku, że w rachunku ciągnionym i tak się opłacą i słuszne mieszkanie otrzyma nareszcie oczekiwany plus.
Znowu więc odniesiemy sukces, o którym świat będzie mówił, kiedy w Katowicach przytoczymy miażdżące argumenty.
A złe języki opowiadają o smogu zupełnie bez sensu. Przecież nikt go nie widział.