Pomyłki

 W 2015 roku Prezes chciał chyba powtórzyć manewr Trockiego z 1917 roku. Zwrócił się do tych, którzy jakoby ucierpieli od polityki poprzedników. To dla ówczesnych proletariuszy Beata Szydło stała przed budynkami dawno upadłej fabryki nici w Nowej Soli i wmawiała ciemnemu ludowi, że to dowód, iż Polska jest w ruinie. Trocki robił podobnie, ale po trzech latach wojny carska Rosja rzeczywiście była w skrajnej nędzy. Panował tam głód i powszechna wśród elit pogarda dla proletariatu. 

PiS wygrał wprawdzie wybory, ale bez możliwości zmiany Konstytucji. Potem znowu wygrał, ale nie był w stanie stworzyć koalicji. W dodatku nie elity, ale wyraziciele PiS nie kryli pogardy dla ciemnego ludu, który wszystko kupi. Różnica pomiędzy Trockim a współczesnymi populistami jest taka, że proletariat rosyjski został przygotowany do rewolty przez lata poniżenia i głodu. Dysząc zemstą dopuszczał się na razie pojedynczych mordów, aby potem ochoczo zabijać w sposób zorganizowany. Nasi roszczeniowcy, pozbawieni przywilejów czasu komuny, byli jednak w lepszym położeniu. Ba, często rozumieli, że księżycowa ekonomia komuny była jej ukłonem w ich kierunku. Chociaż, kiedy się ujawniło ukryte bezrobocie, nie było im najweselej.

Błąd Prezesa, czyli złe założenia powtórzył teraz Andrzej Duda i jego otoczenie. Uznał oto, że w jego obecności dokona się w Stanach przełom w konflikcie ukraińskim i TV Republika pokaże to jako pierwsza. Przez godzinę zatem można podobno było oglądać w tej stacji spiętego prezydenta, daremnie wyczekującego Donalda Trumpa, który go w końcu na krótko przyjął w jakimś pomieszczeniu na zapleczu sali, w której zorganizowano doroczną konferencję amerykańskiej prawicy, CPAS. Prezydent USA wygłaszał tam przemówienie do swoich wyborców, z którego też nic nie wynika, poza podejrzeniem, że jest kiepsko informowany.

Teraz prezydent brnie dalej. – Żałuję, że zrezygnowano z planów przeprowadzenia w Polsce szczytów UE-USA i UE-Ukraina – powiada. Jeżeli by to miało być jedynie okazją do brylowania, nie warto żałować. To w końcu PiS-owskie rządy odżegnywały się nie tylko od UE, ale i wszystkich sąsiadów, proponując im w zamian jakąś alternatywę Unii w postaci Trójmorza. Teraz też PiS-owcy nie ukrywają sympatii dla Donalda Trumpa, który otwarcie foruje Władimira Putina.

Dyplomacja wymaga konkretów, a nie pozorów. Donald Trump doświadcza tego jednoznacznie. Co o tym Amerykanie myślą, pokazują ponad dwudziestoprocentowe spadki na nowojorskiej giełdzie.