Kasa

 Dziewięć dziesiątych naszego szczęścia polega na zdrowiu. Zdrowy żebrak jest szczęśliwszy niż chory król [Schopenhauer].

Sytuacja w ochronie zdrowia jest znowu tragiczna. Po tym jak pod rządami AWS doprowadzono do jego zażegnania, przez ustanowienie Kas Chorych, pojawił znowu. SLD je przeobraziło w NFZ, PiS w czasie pierwszych rządów ostatecznie scentralizował i mamy od nowa zadłużone szpitale, dziurę w budżecie Funduszu, limity i nieopłacone nadwykonania. Wszystko wbrew preześnym twierdzeniom, jakoby nic się nie regulowało samo.

Tymczasem Kasy Chorych rzeczywiście różnie sobie radziły. Były i gorzej zarządzane. Skutkiem tego w niektórych regionach Polski dostęp do leczenia był trudniejszy. Kasy bowiem były przywiązane do województw i nie bardzo mogły ze sobą konkurować. Gdyby pozwolono im działać w całej Polsce, niesprawne by zbankrutowały. Pozostałyby najsilniejsze i zapomnielibyśmy o problemie.

A tak mamy to, na co zasłużyliśmy. Wybieraliśmy do Sejmu sieroty po Peerelu, chcieliśmy socjalizmu, to go i mamy. Chcącemu atoli nie dzieje się krzywda. To dlaczego narzekamy?