Belfrada

 Nieopanowane lekcje są powtarzane [Konfucjusz].

Głupiec przecenia swoje możliwości, mędrzec ignorancję. Tak Arystoteles uzasadniał swoją tezę o przewadze niekompetentnych kandydatów do rządu w demokracji. Im mniej wykształcone społeczeństwo, tym łatwiej władzę osiągają tam demagodzy. Oni są zawsze pewni siebie. Mędrcy są pełni wątpliwości i zawsze będą za to krytykowani.

To jest też powód, dla którego demagog organicznie dąży do autokracji. Prezentując się jako jedyny wtajemniczony, czasem nawet jako jeden z najmądrzejszych na świecie, nie może dopuścić do tego, aby ktoś inny miał rację. Zawsze więc jest otoczony uniżoną kamarylą, konkurującą o względy demagoga. 

Zawsze też mądrzejsi totumfaccy autokraty noszą w sobie skrywaną pretensję o upokorzenie, jakiego doznają, głosząc oczywiste w swoim mniemaniu brednie, wydumane przez wodza. On zaś, jeśli jest mądry, wie to doskonale i nienawidzi otoczenia, wyłączając z tego oczywistych głupców.

Tego wszystkiego mogliśmy się nauczyć w komunie, ale chyba jakoś nie bardzo nam wyszło.