Bezwzględność

 Ksiądz zamordował bezdomnego, z którym się pokłócił. Uderzył go siekierą, a potem oblał benzyną i podpalił. Nieszczęśnik zmarł od ognia. Media oniemiały. Episkopat zawiesił duchownego w czynnościach. Wierni nie uczęszczają do kościoła, w którym ich nawoływał do chrześcijańskiej miłości bliźniego. Prokuratura stawia zarzuty.

Od średniowiecza do baroku palono ludzi żywcem za czary i herezję. Tych, którym okazywano łaskę, przed kaźnią na stosie uśmiercano. Aliści to było dawno. Za przeszłe błędy i nadużycia, w tym za postępowanie inkwizycji, przeprosił Jan Paweł II. 

Głosiciele spisków i bodaj płaskoziemcy utrzymują, że Sławosz Uznański-Wiśniewski nie był w kosmosie i nie jadał pierogów na żadnej stacji. Nie tylko kosmicznej. Wszystko miało być mistyfikacją. Co gorliwsi ortodoksi chcieliby sędziów wieszać za zdradę. Za bredzenie nikt z nich jeszcze nie przepraszał.

Należy się jednak cieszyć, że obskuranci się ośmieszają. Wraz z nimi tracą na znaczeniu różni fanatycy, którzy by chcieli przywrócenia charakterystycznych dla czasu ciemnogrodu metod eliminowania libertynów. Może już nie stosów, ale przynajmniej szubienicy. Zawsze też dla dyscyplinowania tych, którzy myślą inaczej.

Pocieszające więc, że tylu liberałów się u nas uchowało.