Syfonomachia

 Nie był pierwszy.

Wszak kultura nie zabrania

Robić takie polowania

I widocznie z nimi źle

Kiedy za nas biorą się [Anna Jachnina]

Prezes ma poczucie wyższości nad popierającą go masą. Sam o sobie mówił, że tak naprawdę to nie ma na świecie ludzi dużo mądrzejszych niż ja. Już Teresie Torańskiej w wywiadzie zapisanym w książce Teraz my powiedział, że jest z wyższej jakby półki. Swoich zwolenników też tam przedstawiał jako pozbawionych wielkiego potencjału, ale bezwzględnie lojalnych. Jakiś jego admirator mówił więc niedługo potem, aby pytać Kaczyńskiego, jak się chce wiedzieć, co on sam myśli.

Teraz Jarosław Kaczyński wszystko podsumował w odpowiedzi na pytania, stawiane mu po wyjściu z sali sądowej, gdzie się zmagał z oskarżeniem o pomówienie. Oto po stoczeniu tam pojedynku na miny uznał, że jego zdaniem publiczne przypisanie odrażających przestępstw komuś bez skazy, nie dyskwalifikuje oszczercy. Domaganie się zaś za to w sądzie przeprosin, zdaniem Prezesa jest dowodem niegrzeczności i znamieniem dziedzicznego prostactwa. Zaiste trudno przy takim obejściu zazdrościć szefowi PiS kultury. Także jego zwolennikom szacunku, jakiego doświadczają od swojego idola.

Nie można się więc dziwić, że przeciwników uważa za kanalie i nawet element animalny. Wszystko wedle starych wzorców. Wszak autorytaryści nigdy nie przebierali w słowach. Zawsze też w końcu przegrywali.