Bronili list poparcia, jak “ja cię nie mogę”. I rzeczywiście nie udźwignęli. Listy ogłoszono. Okazuje się, że mają formalne wady, które powodują, że niektóre kandydatury mogą być nieważne. Ponieważ głosowano en bloc, także więc na sędziów prawdopodobnie pozbawionych wymaganego poparcia, błąd może obciążać wynik. Nie istniałaby przeto powołana w ten sposób KRS. W najbliższym tygodniu zapowiadane są zatem doniesienia do prokuratury o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przedstawienia Sejmowi nieprawdziwych dokumentów.
Rzecz się rozwija nader ciekawie. Cała bowiem reforma sądownictwa jest oparta na decyzjach nowej Rady. Kiedy by jej nie było, nie byłoby reformy. Komisja Europejska więc i TSUE nie mają powodów do niepokoju, nic się bowiem jeszcze nie stało. Każdy się przecież może pomylić. Szczególnie pracując w nocy, w harmiderze politycznej kłótni, popędzany wyznaczonym mu czasem.
Aliści jest i druga okoliczność. Oto ktoś przecież przygotował reformę i zaniedbał szczegółów, które ją mogą zlikwidować. Pojawił się więc winny ewentualnego upadku sztandarowego przedsięwzięcia dobrej zmiany. Teraz wystarczy, że się go ujawni, usunie i ma się spokój od przeciwników i zawiedzionych zwolenników.
Wszak “Ludzi należy albo zjednywać sobie pieszczotą, albo niszczyć, bo za drobne krzywdy będą się mścili, a doznawszy wielkich nie będą już w stanie”. No i Prezes by odzyskał swą rolę w partii, zaś Machiavelli, autor cytowanych słów by się okazał zaledwie twórcą pierwocin... makiawelizmu.
Ale wczoraj na konwencji PiS-u usłyszeliśmy jedynie, że “Przez cały czas ostoją obrony Konstytucji i prawa był Andrzej Duda... Ma też inne zalety, żonę”. Słabo to wypadło. Takie hasła nie przykryją nie tylko list, ale i niefortunnego palca pani Joanny. Najwyraźniej minął już w dobrej zmianie czas wielkich posunięć.
Nic więc dodać. No chyba że o tych wiórach, co to lecą tylko w niektórych miejscach, ale zawsze godzą w słabych. A maksyma Machiavellego działa w obie strony.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz