Pucz

 Jewgienij Prigożyn zajął Rostów nad Donem, Woroneż i żądał spotkania z Siergiejem Szojgu. Pewnie chciał mu wytłumaczyć niewłaściwość sprawowania funkcji ministra obrony.

Teraz Władimir Putin mógłby się wyślizgać z ukraińskiej wojny, tłumacząc, że robi to nie z powodu poniesionych strat, lecz dla uspokojenia buntu wagnerowców i zapobieżenia wojnie domowej. Na razie rzucał groźbami pod adresem organizatora buntu, ale przezornie wyjechał z Moskwy, do której wczoraj zmierzali buntownicy. Oni zaś odsłonili słabość Rosji, która nie była w stanie ich zatrzymać.

Prigożyn zyskał też mir szeregowych, mimo że musieli zawrócić po przejechaniu bez przeszkód około tysiąca kilometrów przez Rosję. Sprawiał bowiem wrażenie, że próbuje żołnierzy uchronić przed losem mięsa armatniego.

Dygnitarze kremlowscy obarczają Putina za to, co się stało. Wykazał bierność wobec informacji o poczynaniach Prigożyna.

U nas Marek Suski stwierdził, że powstała  groźna dla Polski sytuacja i władze muszą bronić kraju.

Szyderczy Internet też miał używanie. Wykpiwające TVP memy głosiły, że to Tusk dzwonił do Prigożyna, aby jakoś przykrył konwencję PiS-u w Bogatyni. I on podobno posłuchał.

Tak czy siak, powstał oczywisty dowód niedoskonałości autokracji i miałkości systemu, który nam proponuje PiS. Nie ma już raczej na jedynowładztwo miejsca, nawet w społecznościach tradycyjnie niedemokratycznych.

Niczego tu nie zmienia emigracja Prigożyna na Białoruś i zbiorowa amnestia dla jego wojska. Mleko się rozlało.

A że dyktatura się skompromitowała, to bardzo dobrze. Także dla Rosjan.