Oświetlenie

 Afery PiS-u nie odbierały mu wyborców. Nie pojawiają się bowiem w przekazach TVP, a innych stacji „prawdziwi Polacy” nie oglądają. Tak to tłumaczy pani Katarzyna Skrzydłowska-Kalukin i trudno temu zaprzeczyć.

Podobnie by mogło być z konstatacjami Prezesa. Tutaj chyba działa mechanizm, jaki kształtował religie. Pierwej opierały się na przekonaniu, że nic nie powstaje bez przyczyny. Potem pojawili się prorocy, których wizje korygowały poprzednie przemyślenia. Na końcu była polityka, która albo przetwarzała religię na swoje potrzeby, albo ją porzucała dla innego wyznania.

Pierwej więc PiS był dla konserwatystów najlepszy, bo stawał przeciw wszystkim historycznym sprawcom naszych klęsk. Jednocześnie. Mimo wszystko stwarzał więc jakieś pozory logicznego postępowania. Wtedy jeszcze PiS miał nie tylko wyznawców, ale i zwolenników.

Teraz Tygodnikpolityka.pl pisze, że Prezes „obiecał Kościołowi katolickiemu przeczekanie liberalnego Zachodu i końcowy triumf polityczno-religijny”. Wygląda więc tak, jak by PiS osiągał już moment przekształcania religii. Teraz też jego wyznawcy, których tymczasem ukształtował, muszą uwierzyć, że cała kultura Zachodu jest fikcją.

Na potwierdzenie jego przewidywań pozostaje atoli tylko fakt, że Prezes u Donalda Tuska dostrzega rudość włosów. Pozwala to wprawdzie Jarosławowi Kaczyńskiemu wnioskować, że jego konkurent do władzy jest wrogiem Polski. Wynika jednak z tego również, że Prezes to Polska. Cała, nie tylko „prawdziwa”. Słabo to zatem wygląda. Nic dziwnego, że poparcie PiS-owi spada.

Zgubne dla demagogów jest to, że strategia ich ugrupowań zawiera się całkowicie w treści reklamy żarówek z czasów PRL. Dla objaśnienia wyznawcom celu, muszą im wskazać i zohydzić wroga. Kiedy więc, z nieodzownej zawsze potrzeby udawania rozwoju ideologii, dochodzą do przesady, traci ona powab zarówno dla wyznawców, jak i sprzymierzeńców.

Przeszłość, kiedy jest zbyt oczywiście fałszowana, zawsze płata przyszłości zaskakujące figle.