Dokument

 Posłowie Dariusz Joński i Michał Szczerba ujawnili raport, który pod tytułem Karol Nawrocki i jego środowisko miano w PiS opracować po zbadaniu przeszłości niezależnego kandydata do prezydentury. Mowa tam też o bliskich jakoby stosunkach kandydata z neonazistami.

Według zaatakowanego polityka ów raport to manipulacja, wykorzystująca sporadyczne kontakty wynikające z jego angażowania się w usiłowania resocjalizacyjne. Ma nadzieję, że telewizja pokaże też regularne kontakty jego konkurentów z przestępcami i zwolennikami komunizmu. Cały zaś raport to zbiór prawd, półprawd i zupełnych kłamstw. Marcin Przydacz wręcz twierdzi, że nie ma takiego dokumentu, a jeśli już kandydat PiS miał kontakt z takimi ludźmi, to po to aby ich naprowadzać na dobrą drogę.

Wyborcza pisze, że zdobyła cały dokument. Ma on mieć 72 strony i nosić tytuł Karol Nawrocki i jego środowisko. Analiza zagrożeń wizerunkowych w kontekście ewentualnego startu prezesa IPN w wyborach prezydenckich. Prezes miał go otrzymać miesiąc przed ogłoszeniem nazwiska niezależnego kandydata partii. To by potwierdzało dywagacje, że niebawem doczekamy się kolejnego pretendenta do ubiegania się z PiS-u o prezydenturę.

Karol Nawrocki niegodziwością nazwał wyciąganie mu jego służbowych kontaktów, które jako szef IPN nawiązywał również w więzieniach. Poza tym mówi, że różnych ludzi spotykał w salach treningowych. Marcin Przydacz dodaje, że jako mieszkaniec bloku spotykał ich również na klatce schodowej, w odróżnieniu od swoich konkurentów, izolujących się w swoich pałacach. 

Mamy słowa przeciw słowom? Nie tylko. Posłowie Joński i Szczerba zaprezentowali zdjęcia, wyjęte z rzeczonego raportu, a pochodzące z kont w mediach społecznościowych, utrzymywanych przez ludzi obciążonych wyrokami i nie kryjących zafascynowania Hitlerem. Andrzej Stankiewicz, on jako pierwszy raport ujawnił, twierdzi, że chodzi o kontakty w środowiskach sutenerskich, kibolskich i neonazistowskich, które się często nakładają. 

Schopenhauer w swojej Erystyce pisze, że nieuczciwa polemika wymaga, aby jak najbardziej ogólnie prezentować swoje zdanie, domagając się szczegółów od adwersarza. W ostateczności należy denerwować przeciwników, aby w podnieceniu tracili zdrowy rozsądek. Mamy tu chyba piękną ilustrację aktualności osiemnastowiecznych ustaleń filozofa.

A nadgorliwość Marcina Przydacza dobrze charakteryzuje zamieszanie w PiS.