Brutalizacja

 – Oficjalnie się rozpływają nad kandydatem, wspierają go, uśmiechają się, mnożą urocze wpisy na X, a po cichu rozsyłają kwity obciążające kandydata. Zgadnijcie o kim mowa – pisze Dominika Wielowieyska w Gazecie Wyborczej.

Podobno w PiS istnieje wewnętrzny raport, który kompromituje Karola Nawrockiego. Miał już dotrzeć na biurko Prezesa. – To kolejna próba dyskredytowania obywatelskiego kandydata na prezydenta. Ten atak trwa już od wielu tygodni. Wiele osób, także publicznych, musiało przepraszać i wycofywać się ze swoich oszczerstw – mówi Rafał Bochenek.

Mamy kolejny dylemat. Warto się zastanowić, czy chcielibyśmy, aby o nas rozpowszechniano niewygodne informacje, dotyczące naszej przeszłości albo nawet mówiono, że takie istnieją. Pewnie byśmy nie chcieli. Nawet gdyby miały być prawdziwe. Tym bardziej, gdyby były zmyślone. W takim kontekście mielibyśmy do czynienia z oczywistą niegodziwością.

Kiedy jednak się stanęło do współzawodnictwa o poparcie ogółu, dobrze by było wykazać, że ma się mniej wad od konkurentów. Warto by się wtedy było odnieść do przedstawianych zarzutów. Chociażby wytoczyć proces. Rzecz by miała szczególne znaczenie, kiedy by w gronie formalnych stronników poddanego dyfamacji polityka trwała zakulisowa rywalizacja o jego miejsce w hierarchii.

Zapowiadano brutalną kampanię wyborczą i mamy pierwsze jej oznaki. O obronie przekonania, że dzieci się biorą z kapusty, nie warto mówić.