Rajcy

Ta pieśń to awanturka

O kogo? O Kapturka.

Jakiego? Czerwonego –

zmodyfikowanego. [Przybora]

Sędziowie nie wybiorą już sobie Rady, która między innymi przedstawia prezydentowi kandydatów do swego zawodu, aby otrzymali odeń nominacje. Teraz ją wybiorą parlamentarzyści. I to nie będą ci z sędziowskiego grona, którzy się szczycą największym autorytetem, a ci, co zyskali uznanie polityków. Chyba ich wyłącznie, bo właściwie nie wiadomo, kto proponował kandydatów.

Kamila Gasiuk-Pihowicz porównała niedawno PiS z armią bez generałów, dowodzoną przez kaprala. Fatalnie to rokuje dla jakości ich decyzji. Teraz więc  stwierdza, że “Po politycznym skoku na #KRS polskie sądy będą jak armia, w której generałów w sztabie zastąpią szeregowcy. I to w dodatku szeregowcy trzymani na politycznej smyczy. Doniesienia medialne o nowym składzie KRS przypominają kronikę towarzyską Zbigniewa Ziobry”.

Oba te porównania są o tyle znamienne, że wynikają chyba ze sposobu niegdysiejszego reformowania wywiadu i kontrwywiadu wojskowego poprzez obsadzenie harcerzami (z całym szacunkiem dla szacownej organizacji) tak zawiłej i odpowiedzialnej służby. Metody Antoniego Macierewicza trwale się rozwielmożniły w rządzącej formacji.

Pogarda zatem dla fachowości, właściwie kult ignorancji, to podstawowa cecha obecnego PiS-u. Dla uzasadnienia nie warto przywoływać stadniny w Janowie Podlaskim, gdzie również “zrekonstruowano” zarząd. Stąd zresztą popularność Prawa i Sprawiedliwości w środowiskach udręczonych kompleksami, wolnych od poczucia obowiązku wobec kompetencji, logiki, przyzwoitości, także obyczaju. W rezultacie lepperowskie “w tym Sejmie już Wersalu nigdy nie będzie” rozlało się na całą Polskę.

I wydawałoby się, że na tak wybrany KRS nie ma rady. Sądy z czasem wypełnią się jego nominatami. Tymczasem jak zwykle przekorny Roman Giertych apeluje, aby obrońcy wnioskowali o zmianę składu sędziowskiego, kiedy się w nim znajdą osoby wskazane przez Radę, wedle niego wybraną sprzecznie z Konstytucją.

I tak się chyba dokona sprawiedliwość, bo już komuniści dowiedli, że w świecie kierującym się najzwyklejszą konsekwencją kapralskie pomysły na strategię nie znajdują zastosowania.