Reguła

 Ludzi bezkrytycznych jest dużo. Demokracja musi to uwzględniać.

Naród ma być chroniony również przed fanaberiami własnej reprezentacji. Dlatego wymyślono konstytucję, normy prawne, podział władzy, niezależność jej poszczególnych instytucji i procedury.

To wszystko atoli kwestionują populiści, oferując rozwiązanie politycznych problemów w zamian za uwolnienie ich od imposybilizmu prawnego. Owa niemożność to właśnie praworządność, czyli ochrona obywateli przed demagogią.

Likwidacja rządów prawa gwarantuje wysoką pozycję kamaryli, która zawsze obsiada populistyczną władzę. W zamian za niewygodę wypowiadania piramidalnych bzdur otrzymuje ona do dyspozycji państwo. Może je eksploatować bez obowiązku zabiegania o pomyślną przyszłość narodu. I to jest właśnie istota populistycznego raju. W dodatku, kiedy gospodarka pada wskutek ekonomicznego szaleństwa jego samozwańczych właścicieli, prości ludzie z sentymentem wspominają okruchy pańskiej uczty oligarchów, które pozostawały im do dyspozycji.

Szczęśliwie u nas poprzednicy dobrej zmiany zdążyli zgromadzić tyle dóbr, że zbyt krótko rządzący populiści nie byli tym razem w stanie rozłożyć gospodarki na łopatki. Wolni od zasad, partacze zawsze w początkach swojej władzy pobudzają popyt. Zawsze wtedy gospodarka uzyskuje zbyt i rozkwita bez inwestycji. Później bankrutuje z ich niedostatku. Kaczystów odsunięto od rządów w ostatnim momencie. Takim, że dalsze marnotrawstwo by już spowodowało kryzys gospodarki.

Mamy więc szczęście. Mogło być znacznie gorzej. Jeżeli nie prześpimy czerwcowych wyborów, mamy szansę na stosunkowo szybkie odrobienie strat.