Kolizje

 Polska de facto wystąpiła dziś z Rady Europy. Orzeczenie tzw. TK oznacza bowiem, że konwencja, którą ratyfikowaliśmy przystępując do RE została wykreślona z porządku prawnego RP, gdyż konwencji nie można ratyfikować częściowo. Dziś z RE wystąpiła też Rosja [Roman Giertych].

Marta Gordziewicz prezentuje zestawienie dwóch wypowiedzi na ten sam temat. Z jednej strony Karolina Opolska stwierdza, że na Torwarze, gdzie powstał punkt recepcyjny uchodźców, brakuje jedzenia, maseczek, rękawiczek i pojawił się covid. Z drugiej Jadwiga Emilewicz pisze, że była tam. Jest to dobrze zorganizowane miejsce. Jest mnóstwo jedzenia, terytorialsi pilnują porządku, wolontariusze panują nad punktem przyjęć i strefą gastro. W bawialni szaleją dzieciaki.

– Tak naprawdę nie zaatakowaliśmy Ukrainy – powiedział Siergiej Ławrow po spotkaniu z Dmytrem Kułebą w Antalyi. Rosjanie nie zbombardowali też szpitala dla dzieci w Mariupolu, gdyż jego zdaniem nie było tam od kilku dni żadnych pacjentów, bo zostali stamtąd wyrzuceni. Ten szpital był zajęty przez batalion Azow.

Dwie relacje i dwa identyczne problemy. Z jednej strony media, z drugiej oficjele. Jedni i drudzy odmiennie przedstawiają rzeczywistość. Uderza wspólny element. Media podważają prawdomówność wyrazicieli władz, które utrzymują, że byczo jest. 

Jeżeli bowiem pani Emilewicz mija się z prawdą jak Ławrow, co sugeruje też wpis Mariusza Szczygłama Twitterze, mamy niepokojący sygnał. Gdzie bowiem jest podobna kultura polityczna, tam i jednaki cel. Władza. I tam zawsze na początku ofiarą musi być prawda.

W tej sytuacji nie dziwi też ani wniosek do Trybunału Konstytucyjnego, ani jego orzeczenie, że Przepis Konwencji o ochronie praw człowieka w zakresie, w którym m.in. umożliwia Europejskiemu Trybunałowi Praw Człowieka i sądom krajowym przeprowadzenie kontroli statusu sędziów krajowych jest niezgodny z konstytucją. Wedle ekspertów wynika z tego, że nie mamy prawa do bezstronnego sądu. 

Fakt, że wyrok zapadł jednocześnie z zapowiedzią Rosji o wystąpieniu z Rady Europy z powodu niezgody na tę samą konwencję, jest tylko dodatkowym smaczkiem.

Może jednak służyć za przypomnienie, jak funkcjonują narody o kulturze politycznej Wschodu.