Dylatacja

 Rzecznik rządu utrzymywał, że kłamał lekarz, twierdząc w telewizji, jakoby po rządowej nowelizacji przepisów nie był w stanie wypisać pacjentowi recepty. W odpowiedzi na tę wypowiedź minister upublicznił fakt, że ów z nazwiska nazwany medyk sam sobie jednak zaordynował leki, w dodatku na kłopotliwe jakoby dolegliwości. Jak się jednak w końcu chyba okazało, inne od objętych ministerialnym zastrzeżeniem.

Pytanie dziennikarki, zadane w trakcie konferencji prasowej rzecznika rządu, czy sięganie przez władze do tajnych rejestrów i upublicznianie ich zawartości, jest właściwym sposobem szukania argumentów, nie doczekało się odpowiedzi. Niejako w zamian dowiedziała się pytająca dziennikarka, że to jej stacja kłamie lub co najmniej umożliwiła kłamanie lekarzowi.

Taki sposób rozmawiania z niezależnymi od władz mediami już się dość strywializował. W latach pięćdziesiątych opowiadano dowcip o ruskim komputerze, który miał dziennikarzom odpowiadać na wszystkie pytania. Kiedy Amerykanin zapytał, gdzie ludzie żyją najbiedniej, komputer odpowiedział: a u was biją murzynów.

Wtedy dziecinne unikanie odpowiedzi było nowe i budziło wesołość. Teraz jest z całą powagą odkurzane i ...nudne. Odsłania tylko bezradność i miałkość oficjalnej argumentacji.

Niemniej zdradza, że sowiecki schemat odpierania przez władze zarzutów jest nadal w użyciu. Nie budzi już jednak wielkich emocji. W stalinowskich czasach dbała o to bezpieka, która wzmagała komizm władzy, próbując chronić rządowych wyrazicieli przed ich własnym ...komizmem. Teraz, kiedy sama władza swoje poczynania nazwała ”dobrą zmianą”, okryła się śmiesznością, której niewiele może dorównać.

Po południu się okazało, że w wyniku „pewnego błędu” popełnionego podczas demaskowania rzekomego kłamstwa opozycji, minister zrezygnował ze stanowiska. Ogłoszono to, nie bacząc na wysiłki partyjnych głosicieli „jedynie słusznej”, a poprzedniej wykładni. Sami już dostrzegają, że przekroczyli granicę absurdu, tolerowanego przez żelazny elektorat.

Nie dziwi przeto rosnąca pewność, że „Października piętnastego pogonimy Kaczyńskiego”. Takim hasłem Donald Tusk zapoczątkował swoje kolejne wystąpienie.

Bo znana już jest data wyborów, czyli końca populizmu w Polsce.