Odeszli

 Jak podejrzana o czary, związana kobieta utopiła się w stawie, do którego ją wrzucili inkwizytorzy, dawała dowód, że słusznie ją podejrzewano. Jak nie tonęła, zdradzała, że diabeł ją uratował i trafiała na stos.

Podobnie rozumuje kierownictwo PiS, mimo zapowiedzi, że partia nie będzie totalną opozycją. Oto wieczorny, faszystowski wybryk Grzegorza Brauna ma być wynikiem cichego przyzwolenia koalicji chaosu. 

Rano bowiem jego sprawca nie przebierał w słowach, komentując postępowanie Prezesa, kiedy pomówił Donalda Tuska o agenturalność. Wieczorem zgasił świece chanukowe, zapalone przez członków mniejszości żydowskiej, na czas Chanuki zapraszanej od lat do Sejmu. Strumień gaśnicy padł też na twarz kobiety, która próbowała powstrzymać Grzegorza Brauna.

Zarządzona potem przerwa w obradach miała wedle żądań PiS-owskich speców trwać do czasu wyjaśnienia wybryku. Byłoby to bez sensu, ale uniemożliwiłoby dzisiejsze zaprzysiężenie rządu. Nie udało się. Podobnie jak nieznajomość procedur sejmowych, zaprezentowana przez odchodzącego szefa MSZ. Chciał natychmiast wysłuchać odpowiedzi na zadane premierowi pytania. Dotyczy to jednak innych okoliczności od oceny exposé.

Prezydent zaś ułaskawił Marikę, która napadła kobietę z tęczową torbą i którą Zbigniew Ziobro wyciągnął z więzienia do czasu rozpatrzenia wniosku o akt łaski wobec jej czynu. Wszak napadła tylko na ideologię. Niemniej zapowiedział współpracę z nowym rządem. Napięcie zademonstrował tylko w momencie, kiedy Donald Tusk uzupełnił rotę przysięgi, stwierdzając, że jego rząd będzie przestrzegał konstytucji.

Tak więc czy owak, odchodzi średniowiecze. Tkwiło nie tylko w kulturowym powinowactwie poprzedniej ekipy, ale i jej czynach. Szczególnie to się teraz wybija, ale i nie dziwi, kiedy wracamy do Zachodu.