Instrumentaliści

 Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie [odwieczne].

Droga do ułaskawienia od początku była tylko kwestią czasu. Wiadomo było, że Kaczyński nie pozwoli im siedzieć – dysponują zbyt dużą wiedzą nie tylko o przeciwnikach politycznych, ale także o własnym obozie politycznym. Mieli stworzyć symboliczne figury męczenników i szybko wyjść. Tymczasem prezydent Duda wykonał jakąś ekspresową woltę [prof. Anna Siewierska].

Ciekawe, co spowodowało prezydencką niespodziankę? Prośba zrozpaczonych małżonek? Możliwe. Niewykluczone jednak, że ma ona również powody, przytoczone przez panią Siewierską. W końcu obaj panowie mieli być wykonawcami najbardziej tajnych operacji.

Rządząca koalicja zaczęła cofać zmiany, dokonane w sądownictwie. Jej poprzednicy nie zadbali o to, aby swoje poczynania należycie obudować przepisami. Działali w pośpiechu. Późno się zorientowali, że stracą władzę. Teraz jej nie odzyskają, nawet kiedy by doprowadzili do ponownych wyborów. 

W sprawie Kamińskiego i Wąsika nie można udawać, że nie było prawomocnego wyroku skazującego ich na więzienie i że można ułaskawić kogoś przed skazaniem, czyli w myśl prawa niewinnego. Cała więc dobrazmienna argumentacja nie ma sensu.

Niebawem więc zaczną odzywać się ci, których albo potraktowano instrumentalnie, albo niesprawiedliwie. O przedmiotowym stosunku Kaczyńskiego do współpracowników dawno już pisała Jadwiga Staniszkis, która wraz z nim pracowała w Tygodniku Solidarność. Potem Prezes spotęgował tę metodę, o czym świadczą liczne odejścia od niego intelektualistów.

Zdaniem Prezesa obecna władza nie uznaje prawa i dlatego jest porównywalna z niemiecką. Mariusz Kamiński zaś i Maciej Wąsik są bohaterami i ich wizerunki zupełnie pasowały do pomnika bohaterów AK.

Wypowiadanie absurdów zawsze skutkuje spadkiem lojalności zwolenników. Zwłaszcza że nie tylko Prezes, ale i ludzie zależni jeszcze od PiS-u mają zaskakująco kiepskie pomysły.