Fraktalność

 Kiedy prawda nam nie sprzyja, zostają, na szczęście, pozory [Myśliwski].

PKW odrzuciła sprawozdanie finansowe PiS. Partia straci subwencję, około dwudziestu milionów złotych rocznie. SN powinien rzecz rozpatrzyć i ewentualnie uchylić postanowienie Komisji w ciągu około dwóch miesięcy od wniesienia skargi, co PiS uczyni niezawodnie. 

Tyle tylko, że kompetentna w tej sprawie Izba Kontroli Nadzwyczajnej nie jest uznawana za sąd. Nie mogą bowiem w rozprawie uczestniczyć neosędziowie, którzy tam przeważają albo nawet innych w niej nie ma. A powody odrzucenia sprawowania wydają oczywiste, co uznała PKW.

PiS więc sam sobie zgotował swój los. Skazał się na hojność zwolenników. Trudno atoli spodziewać się jej po tych, którzy w partii nie mają nic do gadania. To autokrata musi dzielić dobra, a nie ubiegać się o nie u zwolenników. 

Tak też się rodziła demokracja. Wszak Europa stale miała cesarzy lub ich odpowiedników, którzy upadali z powodu utraty możliwości kupowania poparcia. Bo władza cesarska wydaje się niepodważalna. Dopiero cesarskie bankructwo otwiera oczy pospólstwu. 

Okazuje się, że obowiązuje to także w mniejszej skali, niż państwowa. Także w partii. Samopowtarzalność się tu kłania.

Natura zaś sama eliminuje twory niezdolne do przetrwania. Okazuje się, że działa to też w polityce, bo i tam siła kłamstwa jest tylko pozorna.